Rozdział 52 - Alicja

„Co?!” Alicja jęknęła, a krew zrobiła jej się zimna.

„Rozgrzewające serce spotkanie rodzinne, prawda?” Massimo zaśmiał się pogardliwie „Ale dziwnym trafem, to było dla mnie pozytywne. Dowiedziałem się od pierwszego dnia, że nikt w tym domu nie był mile widziany, poza moim ojcem. Miał nadzieję, że wszystko się zmieni z czasem, ale moja matka znała prawdę. Tej samej nocy błagałem ją, żebyśmy wrócili do domu, ale... Była ze mną szczera. Powiedziała mi, że wkrótce mój ojciec będzie jedyną rodziną, jaką będę mieć, więc muszę być silna i nie pozwolić tym ludziom mnie zniszczyć. Cztery miesiące później zmarła”. Wyjawił, sprawiając, że oczy Alice stały się ciężkie od łez „Mój ojciec próbował jej pomóc, ale było za późno. Gruźlica doprowadziła do kilku szeroko rozpowszechnionych infekcji, aż nie mogła już dłużej się opierać. Jak mi powiedziała, wszystko, co miałam, to mój ojciec”.

„Ja... Naprawdę , naprawdę mi przykro”. Otarła łzę, która spłynęła jej po policzku. „Żadne dziecko nie powinno przechodzić przez coś takiego. Pamiętam, jak kochał cię twój ojciec, ale bycie źle traktowanym przez dwie dorosłe kobiety jest niedopuszczalne. To nie była twoja wina, że byłeś synem swojego ojca. Cholera, twoja matka też nie była niczemu winna. Tommaso nie był jeszcze żonaty, kiedy się zakochali!”