Rozdział 157 - Alicja

„Proszę, pani Bianchi, proszę się rozgościć. Pan Schulz właśnie przygotowuje dokumenty i będzie tu za chwilę” – powiedziała sekretarka z przyjaznym uśmiechem, podając Alice filiżankę kawy.

„Dziękuję. Będziemy tutaj.” Starała się być miła, mimo że poranny chłód zdawał się osiadać w jej kościach, po pogrzebie dziadka.

„To było śmiesznie szybkie” – mruknął Massimo, gdy sekretarka opuściła pokój, w którym się znajdowali. „Odczyty testamentów nie powinny odbywać się w tym samym dniu, co pogrzeb. Nawet ktoś taki jak Emma potrafił uszanować pamięć zmarłej osoby i odczekać kilka tygodni, zanim zaczął mówić o spadku po śmierci mojego ojca”.