Rozdział 223

„ Pieprzyć to! Pieprzyć to gówno. Czy nie słyszałeś niczego, co powiedziałem ci wczoraj wieczorem? Czy nie słyszałeś, jak ważny jesteś dla mnie? Czy nie zdajesz sobie sprawy, że nie ratujesz mojego życia, oddając swoje za moje? Nie mam życia, jeśli ciebie w nim nie ma. Tak jak w tym wersie z piosenki, pokazałeś mi, jak to jest być pełnym, i jest to tak cholernie lekkie, że czuję się, jakbym unosił się w powietrzu. Czy myślisz, że mógłbym wrócić do tego pustego uczucia, po tym, jak dowiedziałem się, co tracę? Nie mogę. Nie mam życia bez ciebie, Angel. Nie mam nic.”

Zaczynam znowu chodzić w tę i z powrotem. „Dopiero teraz zaczynam rozumieć, przez co mój ojciec przechodził przez te wszystkie lata”. Odwracam się do niej. „I mówię ci teraz, nie jestem wystarczająco silny, żeby to przetrwać. Nie przetrwałbym dziesięciu minut bez ciebie, a co dopiero dziesięciu pieprzonych lat, które przeżył mój ojciec. Słyszysz mnie, Angel?”

Podchodzę do niej, biorąc jej ramiona w swoje dłonie, żebyś zrozumiała, że nie ma dla mnie nic, jeśli nie mam ciebie? Jesteś moim wszystkim. Bez ciebie nie ma nic. Nie ma powodu, żebym żył”.