Rozdział 72

Cienie zniknęły z pola widzenia, manewrując przez wysoką trawę niezauważone. Szeroko otwarte oczy Alfy Ashera spotkały się z moimi, gdy on również mógł zobaczyć, jak się ślizgają. Byłem wdzięczny, że nie mógł usłyszeć ich uwodzicielskich szeptów, błagających mnie, abym wezwał je ponownie. 'Mason... Maya jęknęła, skulona pod lodowatym potokiem wdzierającym się do mojego ciała.

Cienie ślizgały się po małej przestrzeni, która oddzielała nas od Wampirów. Przyglądałem się, jak się zbierali, większość Wampirów była zupełnie nieświadoma.

Ten, który stał obok Adrienne, nie był. Jego piankowe oczy rozszerzyły się na ten widok, a jego oczy podniosły się, by spotkać moje.