Rozdział 140

Nie miałem dużo czasu, żeby zaakceptować fakt, że właśnie rozmawiałem z duchem mojej cholernej matki, ponieważ byliśmy w drodze, żeby znaleźć moją babcię, której odkryte dziedzictwo również próbowałem przetworzyć. Jasna sprawa, babcia była z resztą miasta na wyprzedaży ciast zorganizowanej ku pamięci Carsona. Plan był taki, żeby złapać babcię i wrócić do domu, żeby zdobyć potrzebną nam krew. Cordelia miała wszystkie pozostałe składniki z listy i była zaskoczona, że samo zaklęcie było prostym zaklęciem odwracającym. To, co czyniło je skomplikowanym, to ostatni składnik, krew babci. Rowena miała rację, wyprzedaże ciast miały inne znaczenie w tych stronach, ponieważ to, co miałem na myśli, obejmowało radosnych członków PTA z talerzami kupionych w sklepie ciasteczek z kawałkami czekolady i dzieci z pięściami zaciśniętymi pełnymi starych i ćwiartek.

Nie spodziewałam się zobaczyć wszystkich bractw i stowarzyszeń kręcących się na zewnątrz, przesiadujących w grupach po dziesięć lub piętnaście osób. Wszyscy przekrzykiwali się nawzajem, ale rozmowa wydawała się płynąć.

Byłem mile zaskoczony, widząc zaciśnięte pięści pełne jedynki i ćwierćdolarówek, ale zamiast pełnych zapału dzieci, byli to podekscytowani, bractwa studenckie.