Rozdział 291 Moore wzywa policję

„Zamknij się!” krzyknął Moore. Podszedł i wskazał na jej twarz. „Kto według ciebie jest źle wychowany? Nie zachowujesz się stosownie do wieku. Nawet nieświadome dziecko jest lepsze od ciebie. Czy jedwabny szal może być wart tylu słów? I co sprawia, że myślisz, że nie stać nas na zapłacenie za jedwabny szal? Teraz możemy kupić ci setki tysięcy jedwabnych szalów. Mówię ci, nie nadepnęliśmy na ten jedwabny szal. A nawet jeśli, to co z tego? Mamy więcej niż wystarczająco pieniędzy, żeby za niego zapłacić!”

Tym razem pani Swain zwróciła się do Braylena i poskarżyła się: „Och, synu, spójrz na kobietę, za którą tęskniłeś przez tyle lat. Jak ona śmie mnie tak dręczyć!”. Była naprawdę trochę przestraszona, gdy zobaczyła, że Moore ma silną osobowość. Więc szybko wycofała się za Braylena.

„Mamo, dość. Skończmy z tymi bzdurami. Nie jesteśmy pewni, czy naprawdę na nie nadepnęła, więc chodźmy. Nie róbmy zamieszania z tej sprawy, okej?” powiedział Braylen, patrząc na Rose. Na początku zastanawiał się, dlaczego jego żona nalegała na wejście do tego sklepu. Ale teraz zdał sobie sprawę, że może widziała Rose jakiś czas temu. Właściwie on również widział Rose z daleka. Dlatego chciał uniknąć tego sklepu. Ale jego żona zmusiła go, żeby poszedł za nią do środka. Bardziej zaskoczyło go to, że jego matka również zrobiła to samo, co jego żona. Uważał je za tak nierozsądne.