Rozdział 98

Pożegnaliśmy się z Alfą Erickiem i Alfą Ryne, potem Alfą Arnou, dzieciakami, Danielem i ja wsiedliśmy do vana i ruszyliśmy do miasta ludzi. Gdy byliśmy w drodze, zauważyłem, że Anna była zdenerwowana. Sięgnąłem po jej dłoń i ją uścisnąłem. „Kochanie” powiedziałem. „Wszystko będzie dobrze. Jestem pewien, że wszystko będzie dobrze. Twoja mama wiedziała, że twój tata był wilkołakiem. Musiała wiedzieć, że wy też możecie być wilkami”. Powiedziała: „Ale dlaczego nam jeszcze nie powiedziała?” Powiedziałem: „Kochanie, ona jest człowiekiem. Poza tym spójrz, gdzie mieszkasz, z tymi wszystkimi plotkami o Rougarou. Jestem pewien, że to miało cię chronić. Jest wiele rzeczy, o których ona nic nie wie, jeśli chodzi o rzeczy, które dzieją się z młodymi wilkami. Będziecie potrzebować stada, albo oszalejecie”.

Dotarliśmy do ratusza, gdzie była rada, ale byli tam tylko rodzice Stevena. Alpha Arnou podziękował im za pozwolenie mu na wyjście do stada. Powiedzieli: „Nie możemy się doczekać, żeby zobaczyć ten film. Te dzieciaki mają talent”. Alpha Arnou powiedział: „Rzeczywiście. Film jest świetny. Byliśmy pod wrażeniem sposobu, w jaki nas przedstawili. Udało im się umieścić tam naszą historię, a także to, jacy jesteśmy i naszą kulturę”. Przytuliłem Stevena i powiedziałem: „Alpha Daniel i ja wyjeżdżamy później dzisiaj, ale chcę ci dać nasze dane kontaktowe, gdybyś kiedykolwiek był w Arkansas lub Missouri. Daj nam znać, kiedy tylko będziesz potrzebował pomocy”. Podałem mu kartkę papieru z naszymi danymi. Uśmiechnął się i powiedział: „Czy mogę do ciebie zadzwonić, jeśli będę potrzebował porozmawiać?”. Powiedziałem: „Zwłaszcza wtedy”. Wszyscy się zaśmiali, odwrócili się i odeszli.

Powiedziałem: „Nikt inny nie przyszedł z rodzicami?” Adrian powiedział: „Nasza mama rzadko wychodzi z domu. Nadal opłakuje naszego tatę”.