Rozdział 5

Serce Vivian zabiło mocniej, słysząc tę odpowiedź.

Co ja myślę? Nawet nie muszę o tym myśleć!

Pomimo wewnętrznych myśli, udało jej się wygiąć usta w małym uśmiechu. „Daj mi zgadnąć... Człowiek z tak wybitnymi osiągnięciami jak ty, jestem pewna, że jesteś już żonaty. Czy mam rację, panie Norton?”

Potem unikała jego wzroku, gdy ogarnęło ją poczucie winy. W następnej chwili zaczęła się łajać za takie odczucia.

Dlaczego miałbym czuć się winny? To on ukrył przede mną swoją prawdziwą tożsamość! Udawał, że mnie nie zna! Nie jestem w błędzie!

Siedzący naprzeciwko niej Finnick zauważył drobne zmiany w wyrazie jej twarzy, gdy sprzeczne emocje ujawniały się na całej jej powierzchni.

Prawie niezauważalnie jego usta drgnęły ku górze.

Już przed tym wywiadem wiedział, że to ona będzie go przesłuchiwać. W rzeczywistości bardziej trafne byłoby stwierdzenie, że zgodził się na to tylko dlatego, że dowiedział się, że pracuje w magazynie Glamour.

Myślała, że spotkali się dzisiaj po raz pierwszy. W rzeczywistości widział ją trzy dni temu, kiedy była na randce w ciemno.

W tym momencie był pewien, że nigdy jej wcześniej nie widział. Jednak w jakiś sposób wydawała mu się niesamowicie znajoma. Dlatego polecił swoim ludziom, aby ją zbadali.

To był czysty przypadek, że spotkał ją ponownie, dziś rano, w Biurze Spraw Cywilnych. Mężczyzna, za którego miała wyjść za mąż, nie pojawił się. Zadzwonił nawet, żeby ją upokorzyć.

Przypomniawszy sobie informacje, które zdobyli jego ludzie, podszedł do niej i zaproponował, żeby zamiast tego wzięli ze sobą ślub.

Rzucił jej wcześniejsze pytanie, żeby odpowiedziała, bo chciał ją podrażnić. Nie spodziewał się, że będzie tak zdenerwowana i nieśmiała. To w ogóle nie pasowało do tego, co wiedział o jej przeszłości.

Spokojny wyraz jego twarzy nie zmienił się, gdy powiedział: „Tak, jestem już żonaty. Tak naprawdę stało się to zaledwie kilka dni temu”.

Mówiąc to, jego wzrok powędrował w stronę Vivian, przez co jej serce zaczęło bić szybciej. Zanim zdążyła odpowiedzieć, Sarah wydała z siebie przesadny okrzyk przerażenia.

„ Panie Nortonie, jest pan już żonaty? Och, wszystkie nasze czytelniczki będą załamane!” Sarah westchnęła żałośnie, zanim się ożywiła i zapytała: „Ciekawe, jaką kobietą jest żona pana Nortona? Czy jest córką z jednej z wpływowych rodzin?”

„ Sarah!” Vivian pociągnęła wścibską kobietę za ramię. To z pewnością nie było na liście pytań, które przygotowaliśmy. To zbyt osobiste i dość niegrzeczne!

Na szczęście Finnick się nie zdenerwował. Uśmiechnął się łagodnie, gdy postanowił pozostać cicho.

„ Dobra, dość już pytań do pana Nortona o jego życie prywatne. Przejdźmy do pytań związanych z firmą”. Nie chcąc za długo rozwodzić się nad tematem małżeństwa, Vivian pośpiesznie sprowadziła wywiad na właściwe tory.

Następne kilka pytań było bezpośrednich, ponieważ były całkowicie skupione na jego pracy. W końcu wywiad zakończył się bezpieczną nutą.

„ Jestem bardzo szczęśliwy, że otrzymałem ten wywiad od Glamour Magazine.” Finnick uścisnął każdą z nich dłoń po zakończeniu sesji. Kiedy nadeszła kolej Vivian, zatrzymał się na sekundę, wpatrując się w pierścionek, który nosiła. Jego usta wygięły się w uśmieszku. „Jaki piękny pierścionek.”

Policzki Vivian zrobiły się ciepłe, a na jej twarzy rozkwitł rumieniec. Szybko cofnęła rękę i poszła za innymi z biura.

Napięcie, które ją ogarniało, zelżało dopiero, gdy wyszli.

Obok niej Sarah krzyknęła z radości: „O mój Boże! Naprawdę uścisnęłam dłoń prezesa Finnor Group! Nie zamierzam myć rąk przez tydzień!”

Zirytowana Vivian miała zamiar skarcić drugą kobietę, gdy zobaczyła sekretarkę Finnicka idącą w ich stronę. W jej rękach znajdowało się kilka małych, ale skomplikowanych pudełek.

„ Witajcie, to mały gest uznania od naszego prezydenta dla każdego z was. Proszę przyjąć go.”

Przyjmując jedno z pudełek, Sarah była coraz bardziej zachwycona. „Och, wow, dostaliśmy nawet prezent! Jak miło ze strony pana Nortona!”

Z zapałem otworzyła pudełko, odsłaniając jedwabny szal Chanel w środku.

„Do cholery, nic dziwnego, że jest prezydentem! Jego hojność jest naprawdę czymś!” – wykrzyknęła. „Patrz, my też mamy inny kolor! Vivian, pospiesz się i otwórz swój. Chcę zobaczyć, jaki kolor ma twój”.

Vivian nie chciała otwierać pudełka, ale Sarah nie przestawała jej bezlitośnie namawiać. Nie mogąc tego dłużej znieść, podniosła pokrywę.

Gdy zobaczyła, co jest w środku, jej twarz opadła. Szybko zatrzasnęła pokrywę, zanim inni mogli zobaczyć, co to było.