Rozdział 33: Lunch, ktoś chętny? Część 1

(punkt widzenia April)

Mój biedny tata miał cholernie ciężki poranek. Ciotka Destiny chciała odpowiedzi. Ale wujek Wyatt nie chciał tu rozmawiać. Więc po kilku minutach debaty postanowiliśmy, że pójdziemy do pobliskiego delikatesu i zjemy lunch, a raczej brunch dla tych z nas, którzy przegapili śniadanie, bo była dopiero połowa poranka. Twierdzili, że mają w menu „autentyczne” steki z serem Philly. Tata i ja tylko spojrzeliśmy na siebie, mówiąc cicho „zobaczymy”, a kiedy kelnerka podeszła, tylko się uśmiechnęliśmy. „Co mogę podać dla wszystkich?” Miała przyjemny uśmiech i ładne oczy pełne szczęścia. To mi się podobało. „Poproszę steka z serem Philly ze smażoną cebulą i majonezem. Nie solić i nie pieprzyć, a potem wezmę też dwa cheeseburgery z boczkiem; dużą porcję krążków cebulowych; i dużą colę”. Chyba tata nie był dziś aż tak głodny. „Poproszę też philly cheesesteaka z serem amerykańskim ORAZ serem provolone, smażoną cebulą, ogórkami kiszonymi i majonezem; cheeseburgera z bekonem, ketchupem, musztardą, majonezem i dodatkowymi ogórkami kiszonymi; duże frytki z serem chili; i czekoladowego shake’a… ekstra gęstego”. Okej, wiem, że to brzmi jak dużo dla takiej małej dziewczynki jak ja. Ale na moją obronę powiem, że ja też nie jadłam śniadania tego ranka. Kelnerka rzuciła mi to niedowierzające spojrzenie, które rozbawiło tatę. Nawet Destiny tylko przewróciła oczami. Alex uśmiechał się do mnie promiennie, nawet gdy zamawiał jedzenie. „Wezmę to, co ona, i do tego krążki cebulowe”. Po prostu cicho się zaśmiałam i żartobliwie szturchnęłam go ramieniem. Mogłam zrozumieć, dlaczego kelnerka była taka zdezorientowana. Jak powiedziałam, byłam trochę malutka i prawdopodobnie myślała, że jestem człowiekiem. Teraz, gdy wiedziałem, jak wyczuć różnice, wiedziałem, że jest wilkiem, więc wiedziałem, że wyczuwa innych, ale ojcowie, Alex i ja zdaliśmy sobie sprawę, że dopóki nie powiem ludziom, że mam wilka, nikt jej nie wyczuje. Ojcowie byli całkowicie zdezorientowani tym zjawiskiem, więc uznali, że najlepiej będzie, jeśli zachowamy to w tajemnicy, dopóki tego nie rozgryziemy. Kolejna zagadka dla nas wszystkich. Hura. (Czy słyszysz sarkazm?)

(Punkt widzenia Alexa)