Rozdział 29 Massimo

To, co Massimo zastał, gdy wyszedł z pokoju i przeszedł kilka metrów korytarzem, nie było Theą polującą na mysz ani Theą wykonującą swoje cotygodniowe staranne porządki.

Nie, tą osobą, która tam była, odsłaniając jedną zasłonę po drugiej i pozwalając promieniom słonecznym wypełnić dom, aż bolały ją oczy, była Alicja.

„Co tu się, do cholery, dzieje?” – mruknął, sprawiając, że ona i Thea przestały robić to, co robiły, jego gosposia z zaniepokojonym spojrzeniem, podczas gdy jego żona nie wydawała się ani trochę zastraszona jego obecnością. „Czy masz pojęcie, ile hałasu robisz? I co myślisz, że robisz w moim domu?” Rozejrzał się dookoła, coraz bardziej zirytowany, widząc, że meble i dekoracje się przesunęły, jakby Alicja chciała się upewnić, że wszystko wygląda tak inaczej i jaśniej, jak to tylko możliwe. „Odłóż wszystko na swoje miejsce i natychmiast zasuń zasłony!”