Rozdział 87

Z przysięgą Lucien chwycił się za pierś, w którą trafiła go kula, i odwrócił się, by osłonić żonę przed zabójcą stojącym w drzwiach. Jego prawa ręka, ręka, z której strzelał, zwisała bezwładnie, a krew plamiła jego koszulę, przesiąkając do smokingu, który miał na sobie.

Prozerpina zakwiliła z bólu, daremnie próbując zatamować krwawienie, bezradnie rozglądając się za czymś, czym mogłaby związać ramię kochanka, gdy stał, z twarzą szarą od bólu i wściekłości, gdy patrzył na mężczyznę zbliżającego się do nich. Odwracając się bezradnie, stanęła przed mężem, osłaniając go swoim ciałem, wpatrując się w mężczyznę, który wszedł, podnosząc ramię i celując, by znów strzelić.

Prozerpina