Rozdział 31

Kiedy zatrzymaliśmy się, żeby zatankować i gdzie, nie mam pojęcia. Wszystko! przypomina mi lądowanie na amerykańskiej ziemi i oszołomione wysiadanie z samochodu przed dużym domem, który kiedyś odwiedziłem, tej nocy, kiedy Lucien tak mnie uwiódł.

Z bijącym mocno sercem przyglądałem się domowi w półmroku. Był tak duży, jak go zapamiętałem, i tak samo groteskowy.

Szeroka ścieżka, zadbane ogrody, basen w oddali, lśniący zachęcająco w wieczornym słońcu, wszystko to świadczyło o bogactwie. Hiszpańskie łuki, szerokie werandy i balkony z kutego żelaza dopełniały wyglądu ekstrawagancji. A cała rozległa posiadłość była ograniczona ze wszystkich stron wysokim murem. Wartownicy przy drzwiach również byli widoczni w swojej obecności. Gdy samochód pędził obok ogromnych żelaznych bram i boksu, w którym siedział strażnik, miałem mgliste odczucie, że wjeżdżam do twierdzy. zadrżałem.