Rozdział 191

Punkt widzenia Dylana.

„Hmm.” Mruknęłam cicho, leżąc brzuchem do przodu na zielonej trawie pode mną. Świeże cięcie sprawiło, że zapach całkowicie mnie otulił, a słońce, które rozmyło się na mojej skórze, sprawiło, że przyjemne ciepło przeszło przeze mnie. Był taki piękny dzień, bryza była ciepła i zachęcająca, a powietrze zdawało się wysyłać wibracje przez moje ciało.

Mogę powiedzieć z całkowitą pewnością, że nigdy nie czułam się tak spokojnie, przez całe 5 lat nowego świata. Nie mogłam powstrzymać się od kolejnego nucenia, jakie czułam, tym razem jednak rozległ się cichy chichot. Było cicho, ale rozejrzałam się dookoła i nie było absolutnie nikogo w pobliżu.