Rozdział 125

"Cicho, kochanie, nigdy nie mógłbym cię zabić, jesteś moja! Czy nie zrobiłem ci przysługi? Sam powiedziałeś, że jej nienawidzisz!" Uklęknął, aby być na moim poziomie i delikatnie przyciągnął moją głowę do swojego torsu, owijając swoje nagie ramiona wokół moich pleców. Nie odsunęłam się, po prostu nadal płakałam, opierając policzek na jego nagiej piersi. Jego serce waliło mi w ucho, co mówiło mi, że naprawdę nie obchodzi go, co zrobił, był spokojny i opanowany. "Twoje życie może być o wiele lepsze, jeśli mnie zaakceptujesz. Teraz mogę się tobą zaopiekować. Nie masz nikogo oprócz mnie, obiecuję ci, kochanie, nigdzie się nie wybieram".

Miał rację... Byłam taka samotna. Nick odwrócił się ode mnie, bardziej interesowała go jego partnerka niż cokolwiek innego, tak samo było z Erin, mój młodszy brat Freddie był o wiele bezpieczniejszy beze mnie, sprawiłabym mu tylko więcej bólu i kłopotów, gdybym została przy nim. A Lewis prawdopodobnie nigdy nie czuł tego, co ja czułam i prawdopodobnie już o mnie zapomniał, stracił wszystko, co kiedykolwiek wiedział, przeze mnie, o ile wiem, jak tylko odszedł, odrzucił mnie, wiedząc, że jemu również będzie lepiej z dala ode mnie, mimo to nigdy nie zaakceptuję królewskiego znaku, ale może gdybym spróbowała go wpuścić, nie straciłabym nikogo więcej, może nikt więcej nie byłby już narażony na jego niebezpieczeństwo.

„Nie mogę pozwolić, żebyś mnie naznaczył.” Szepnęłam przez szlochy i chlipanie. Uścisk króla stał się nieco mocniejszy, ale on nadal pozostał w miarę spokojny, to była jego strona, której nigdy wcześniej nie widziałam.