Rozdział 93

Tristan wpadł później tego dnia, a ja wprawiłam swój plan w ruch. Stawałam się niecierpliwa, każdy kolejny dzień zwiększał mój niepokój. Srebrne opaski na moim nadgarstku oddzielały mnie od Ashera, chociaż nie miałam wystarczająco dużo informacji, aby mu je przekazać w tej chwili. W najgorszym przypadku użyłabym cieni, aby się z nim skontaktować, ale musiałam dowiedzieć się, gdzie jest magazyn i kiedy planowany jest atak Wampirów. Prawie zaatakowałam Tristana, gdy wszedł do mojego pokoju, prosząc-błagając go, aby dał mi wszelkie informacje, jakie może. Widziałam niezdecydowanie w jego oczach i prawie krzyknęłam, gdy wybiegł z mojego pokoju.

Następne kilka dni minęło w ten sposób, błagałam Tristana o pomoc, a on wychodził. Za każdym razem widziałam niezdecydowanie płonące w jego oczach. Nie byłam pewna, czy kiedykolwiek będę mogła naprawdę zaufać Tristanowi, ale było jasne, że nie był pewien, po której stronie jest.

Cztery dni później byłam niemal u kresu sił. Nie słyszałam nic od Holly ani od mojego ojca, co sprawiało, że byłam coraz bardziej zaniepokojona. Tristan wszedł do mojego pokoju, jak to często robił, z tacą jedzenia w rękach.