Rozdział 62

Podczas gdy chciałem odwiedzić babcię i tatę, resztę popołudnia spędziłem z Breyoną i Masonem. Wróciłem do pakowalni około siódmej, od razu kierując się do kuchni, żeby coś zjeść. Apetyty wilkołaków były czasami kłopotliwe, wymagały dużej ilości jedzenia, abyśmy mogli się utrzymać. Alpha Zeke stał w kuchni, trzymając w rękach miskę kurczaka i ryżu. Jego czarne włosy były potarganym bałaganem na głowie, jego duże ciało opierało się o blat. Jego oczy błyszczały rozbawieniem, gdy wchodziłem do kuchni. „Proszę, zrobiłem kolację”. Alpha Zeke uśmiechnął się szeroko, wyglądając o wiele za młodo jak na swój wiek. Wsunął mi miskę parującego jedzenia w moją stronę, jego oczy były pełne oczekiwania.

Z niczym więcej niż uśmiechem, złapałem miskę i zacząłem jeść. Alpha Zeke miał w sobie coś, co zapraszało do środka. Chociaż nadal miał tę potężną aurę Alfy, był beztroski i miał świetne poczucie humoru. „Gdzie jest Alpha Asher?” Utrzymywałam swój głos w ryzach, choć z odrobiną ciekawości. Zmusiłam się do pozbycia się tęsknoty z głosu. Jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało, tęskniłam za nim. Nie widziałam go od czasu treningu i zauważyłam brak jego obecności.

„Nazywasz swojego partnera jego tytułem?” Alpha Zeke prychnął; z ustami pełnymi jedzenia. „Nie jestem pewien, co robi. Powiedział, że niedługo wróci”.