Rozdział 76

„ WALCZ!” Głos wojownika Nicholasa rozbrzmiewa gdzieś po mojej prawej stronie. Ruszam prosto w stronę Cama, mając zamiar przeskoczyć przez jego ramię i rzucić się na jego plecy jak małpa. Ćwiczymy wiele na jednym od jakiegoś czasu, więc moja wytrzymałość jest całkiem niezła, ale cholera, on jest silny. Doszedłem do tego, że poruszałem się wokół niego i używałem jego ramienia jak skoku. Zadałem mu potężny cios w nerkę w plecy, gdy uderzył mnie łokciem w bok, w to samo miejsce, w które uderzył mnie Oliver. Brudny wojownik, cóż, dwóch może grać w tę grę. Zostałem powalony na ziemię za nim uderzeniem w żebro, odtoczyłem się z drogi, ale nie byłem wystarczająco szybki i złapał mnie za jedną nogę, ciągnąc mnie po ziemi z powrotem do siebie. Przetoczyłem się i dziko kopnąłem wolną nogą, nawiązując kontakt, ale nie jestem pewien, co trafiłem.

Potem słyszę głośny jęk wielu ludzi, naprawdę wielu, wielu ludzi, gdy przewracam się przez ramię do pozycji kucającej.

Spoglądam w górę, by zobaczyć Cama trzymającego się za twarz i krew lejącą się z jego rąk. Nie wiem, czy z nosa czy ust, ale to dużo krwi. Nawiązuje ze mną kontakt wzrokowy, a na jego twarzy jednocześnie pojawia się kilka emocji. Zaskoczenie. duma, a potem coś bardziej pierwotnego. Jestem w głębokim gównie. Rzuca się na mnie, a ja się cofam, wpadając na kilka osób, gdy szybko wstaję i blokuję szeroki cios nadlatujący w moją stronę. Zadaje cios za ciosem, za każdym razem mocniej, na razie jestem w stanie zablokować je wszystkie, ale bolą, a jego prędkość wzrasta i nie będę w stanie powstrzymać go zbyt długo. Widzę, że myśli, że ma mnie uwięzioną pod ścianą ludzi, którzy zatrzymali się, aby obejrzeć spektakl. Rzuca się do przodu, aby spróbować złapać mnie ponownie, a ja wykorzystuję swoją krótkość na swoją korzyść i wspinam się między jego nogi, odwracając się, aby wskoczyć mu na plecy i owinąć ramię wokół jego szyi.