Rozdział 172

Przechodzimy obok kilku drzwi w szaro-białym korytarzu. Zatrzymujemy się w pokoju mniej więcej na środku. Osiston otwiera drzwi i gestem zaprasza mnie do środka. „Wszystko zostało dla ciebie przygotowane, ponieważ żadne z twoich rzeczy osobistych nie zostało zabrane z twojego plecaka. Jeśli czegoś potrzebujesz, daj znać swojemu kierownikowi piętra, a ona upewni się, że dostaniesz wszystko, czego może brakować. Przedstawimy cię jej trochę później, teraz jest na misji szkoleniowej”. Mój pokój jest mniej więcej taki, jakiego się spodziewałem po tym, co do tej pory widziałem w plecaku. Ściany są jasnobiałe, a obramowanie czarne, czego nie wiedziałem, że mi się spodoba, ale w rzeczywistości bardzo dobrze pasuje do pokoju. Łóżko to łóżko typu queen size z bardzo wygodną jasnoniebieską pościelą i kołdrą. W rogu stoi biurko ze stosem książek i przyborów, które zakładam, że są do szkoły, oraz drzwi do łazienki lub szafy, ale jeszcze nie jestem pewien. Jest elegancko, ale prosto.

Są tu tylko praktyczne rzeczy, ale to, co jest tutaj, jest najwyższej klasy i zaprojektowane dla wygody.

Będziesz dzielić łazienkę z resztą współlokatorów. To tak, jakby potrafił czytać w moich myślach. „Są tam kabiny prysznicowe, toalety i wszystkie te udogodnienia. Mamy Omegi, które przychodzą i sprzątają każdego dnia. Bądźcie uprzejmi ze wszystkimi swoimi rzeczami i pomóżcie im zadbać o przestrzeń. Są tutaj, aby upewnić się, że Kompleks jest dobrze utrzymany, a nie po to, aby sprzątać po niechlujnych wojownikach. Nie macie wyznaczonego czasu na higienę, ale jest was wielu, więc miejcie to na uwadze i bądźcie uprzejmi dla swoich współlokatorów.”Tak, proszę pana.”