Rozdział 29: Nostalgia Dickena

Byłem tak niecierpliwy wobec Dickena, że wybuchłem potem. „Tutaj była przepiękna syrena tuż przed nim, a on po prostu tam dryfował. Na co on czekał!”

Zaciągnąłem się papierosem jeszcze raz. Kiedy Alice wpłynęła w objęcia Dickena, prawie zapomniałem oddychać! Dicken w końcu zareagował, obejmując Alice. Pochylił głowę w dół, w szyję Alice, by poczuć jej zapach. Alice wydawała się to lubić, radośnie potrząsając ogonem.

Coraz bardziej angażowałem się w scenę, która była przede mną, że zapomniałem wyjąć papierosa z ust. Ale wtedy zobaczyłem coś, czego nie zapomnę do końca życia.