Rozdział 71

W końcu, z prychnięciem, odsunęłam krzesło i wstałam. „Dobra, dobra, wy sępy” – warknęłam, odwracając się na pięcie. „Ale niczego nie obiecuję”.

Kiedy zacząłem iść w stronę Edwina, jego wzrok już się odwrócił i kończył drinka. Zobaczyłem, jak chwyta kurtkę z oparcia krzesła, wskazując, że próbuje odejść – i to szybko. Ale złapałem go w porę, odchrząknąłem, gdy się do niego zbliżyłem.

"Hej."