Rozdział 1937

Josephine otworzyła oczy, gdy Ethan wyszedł z pokoju, czując się trochę rozczarowana jego reakcją. W końcu postanowiła udawać, że trochę się szamocze, zanim się podda i zaoferuje mu siebie, jeśli on spróbuje się do niej zbliżyć. Ku jej zaskoczeniu, Ethan był dżentelmenem.

Jej dłonie okrążyły krawędź koca, gdy przeklinała samą siebie za to, że ma brudne myśli. W międzyczasie była zafascynowana charakterem Ethana. To wspaniały człowiek. Będę cenić takiego miłego człowieka jak on od dziś. Po przewracaniu się z boku na bok na łóżku przez chwilę, w końcu zasnęła. Wtuliła się pod koc i zasnęła.

Następnego ranka Josephine bezlitośnie wyrwał ze snu ustawiony alarm w telefonie. Ospale wyciągnęła rękę spod koca i wyłączyła alarm. Chwilę później zdała sobie sprawę, że to kolejny dzień pracy. Wtedy niechętnie otworzyła oczy. Dlaczego muszę wychodzić z łóżka? Nie chcę iść do pracy!