Rozdział 136

Gdy podeszliśmy, nawiązał kontakt wzrokowy z Alphą Marcem i odsunął się na bok. Pukając dwa razy, drzwi się otworzyły, gdy inny strażnik je dla nas przytrzymał. Co pięć stóp stał na baczność uzbrojony strażnik. Czekał tylko na pretekst, żeby kogoś lub coś zabić.

Brud, pot i krew atakowały mnie im dalej wchodziliśmy. Jęki słychać było z każdej mijanej celi. Tylko raz więzień rzucił się do przodu i próbował mnie złapać. Alec przyciągnął mnie do siebie, gdy strażnik wziął pałkę i uderzył w klatkę. Dźwięki jego śmiechu ucichły, gdy weszliśmy do pokoju przesłuchań.

Popękany cement zamknął nas w jednym kablu prowadzącym do zwisającej świetlówki. Duże lustro znajdowało się bezpośrednio przed trzema mężczyznami przywiązanymi, nagimi do metalowego krzesła. Byliśmy w ciemności, ale jestem pewien, że nadal mogli mnie poczuć. Wszyscy trzej drgnęli nosami, gdy wszedłem.