Rozdział 72

Następnie Elliot odepchnął rękę Hayley od siebie i cofnął się, dystansując się od niej, nie spuszczając wzroku z jej twarzy. „Wiem, że teraz, kiedy cię znalazłem, muszę być odpowiedzialny”.

Tymczasem Hayley wyglądała jak ranny kotek, krzywiąc się, gdy łzy napływały jej do oczu. „W porządku, ufam ci, Elliot. Jesteś osobą, której ufam najbardziej na tym świecie. Dlatego jedyne, czego pragnę, to pozostać przy Tobie przez całe życie i nie iść nigdzie indziej. Chcę być chroniona i czuć się przez Ciebie potrzebna.”

Współczujący Elliot poklepał ją po ramieniu. – Dobra, po prostu przestań płakać, dobrze? Nie będziesz wyglądać ładnie z zalaną łzami twarzą.