Rozdział 124

Ale w chwili, gdy zobaczyłem jej opuchnięty policzek i rozcięcie na wardze, byłem cały czerwony. Rodzina czy nie, mój siostrzeniec miał umrzeć za to, co jej zrobił.

Całowanie jej nie było częścią planu, ale z pewnością uspokoiło mnie i mojego wilka. W chwili, gdy ją pocałowałem, wiedziałem, że zatrzymanie się będzie prawie niemożliwe. Na początku poczułem krew na jej wardze, ale potem jej rana zaczęła się goić i zastanawiałem się, czy to jej wilk ją leczy, czy ja...

Przyciągnąłem ją do siebie jeszcze bliżej, czując każdy zakręt jej ciała przyciśnięty do mojego. Pociągnąłem ją w stronę samochodu, nie pozwalając moim ustom wędrować od jej ust, dopóki nie dotarliśmy do przednich drzwi samochodu i zapukałem, zmuszając Taylora do opuszczenia szyby.