Rozdział 130

Aekeira przygryzła wargę, tłumiąc krzyk. Z trudem oddychała, dyskomfort był zbyt duży, gdy Lord Vladya poruszał się w niej nieustępliwymi, dzikimi pchnięciami, pozbawionymi delikatności.

Przyjął ją jak zwierzę, każde pchnięcie było silniejsze od poprzedniego. Była finezja, żadnej czułości – tylko surowe, nieokiełznane posiadanie. Z każdym uderzeniem wydobywały się z niego gardłowe dźwięki przyjemności.

Aekeira próbowała powstrzymać dźwięki niepokoju, ale z każdym brutalnym pchnięciem stawało się to coraz trudniejsze. Krzyczała przy każdym energicznym ruchu, łzy płynęły jej z oczu, gdy drapała ziemię, ściskając ją mocno, próbując wytrzymać karzący rytm, który narzucił.