Rozdział 63

Madam Ruby wiedziała, że osiągnęła swój cel, gdy usłyszała wściekły głos Elizy. Cichym głosem powiedziała: „Panno Pierce, nie mam o tobie dobrego zdania, ale wiem, że jesteś szczera wobec Mistrza. W każdym razie powiedziałam ci, jak się sprawy mają, więc to od ciebie zależy, czy uda ci się złapać Mistrza. W końcu wytrwałaś przez pięć lat, więc już nie jesteś młoda. Poza tym wszyscy wiedzą, że należysz do Rodziny Cooperów. Jeśli ta kobieta naprawdę wyrzuci cię z wyścigu, czy myślisz, że w twoim wieku nadal znajdziesz jakiegoś porządnego mężczyznę?” Po tych słowach odłożyła słuchawkę.

Eliza rzuciła telefon komórkowy na ziemię. Nie była już młoda, bo kobieta była już po trzydziestce. Co więcej, prawie umarła z powodu nadmiernego krwawienia, by urodzić Williama. Po tak wielkim cierpieniu, jak mogła pozwolić kobiecie, która pojawiła się znikąd, odebrać jej wszystko? Max należał do niej! Rodzina Cooperów również należała do niej! Nikt nie mógł jej powstrzymać przed pozostaniem w Cooper Residence i zostaniem panią Cooper!

Jej oczy zrobiły się czerwone. Chciała opuścić to miejsce, ale ochroniarze Maxa utworzyli wokół niego nieprzeniknioną ścianę, więc po prostu nie mogła odejść. Co powinnam zrobić? Wydaje się niemożliwe, by wrócić do Cooper Residence przez Williama, skoro Madam Ruby powiedziała, że został wysłany na specjalne szkolenie. Kto jeszcze może mi pomóc? Catherine znała Maxa zaledwie od kilku dni, ale udało jej się namówić go, by zabrał ją do Cooper Residence, a nawet osobiście dla niej ugotował. Jak ona może być tego godna? Im więcej o tym myślała, tym bardziej stawała się niespokojna. W jej oczach błysnął złośliwy błysk. Wszystko ma swoją cenę! Wpadła na pomysł i pośpiesznie poszła do kuchni.