Rozdział 69

Nocne niebo było tak ciemne, że przypominało najdelikatniejszą czarną tkaninę świata.

Tymczasem Nicole opierała się o poręcz, zimno wpatrując się w zamieszanie, które rozwijało się pod nią, z lekko opuszczonymi oczami. Sprawa rzekomo została rozwiązana, ale nagle w jej ciele pojawiło się uczucie pieczenia, które pożerało jej wolę. Przygryzła wargi, ściskając poręcz. Mrużąc oczy, nigdy nie spodziewała się, że lek przygotowany przez Lydię będzie tak silny, więc jej jedyną opcją w tej chwili był powrót do domu. Jeśli chodzi o niewinność jej matki, pewnego dnia z pewnością wymusi to na Lydii.

Gdy już miała wyjść, zatrzymał ją chrapliwy głos mężczyzny. „Jesteś tutaj, panno Nicole Anderson”.