Rozdział 92

W tym momencie głowa Dickena pojawiła się w moim polu widzenia i uniemożliwiła mi zobaczenie czegokolwiek innego. Następną rzeczą, jaką wiedziałem, było to, że jego usta były zamknięte moimi.

Pocałunek był intensywny i pełen frustracji, gdy język Dickena rozwarł moje zęby, podbijając wnętrze moich ust, powodując, że moja klatka piersiowa zaczęła się unosić. Nagły pocałunek zaparł mi dech w piersiach, a gdy Dicken odsunął mój język, moja uwaga w końcu oderwała się od rudowłosego trytona.

Właśnie gdy miałem się sprzeciwić Dickenowi i wycofać się z tego niefortunnego naruszenia, puścił mnie. Nie spodziewałem się, że puści mnie tak szybko. Następnie zmrużył oczy, gdy na mnie spojrzał, i odwrócił się, by spojrzeć na rudowłosego trytona. Wyglądał jak cesarz dający ciche ostrzeżenie naiwnemu intruzowi. To było tak, jakby mówił: „To mój łup. Nie możesz mi jej wyrwać!”