Rozdział 4

Kiedy szlochała i próbowała przycisnąć swoje długie, giętkie ciało do jego, dostrzegłem wyraz chłodnego braku zainteresowania na jego twarzy, po czym odwróciłem wzrok, czerwieniąc się ze wstydu, gdy skierował na mnie całą siłę tych zimnych, szarych oczu. „Słyszałem... że zaatakowała cię... jakaś szalona dziwka...'

Odsunął ją od siebie i nadal mnie obserwował, jego oczy cieszyły się moim zakłopotaniem.

Przesunęłam się niespokojnie z nogi na nogę, gdy jego wzrok przesunął się po całej długości mojej skąpej czerwonej sukienki z paskiem tom. Uświadomiwszy sobie, że na nią nie patrzy, rozejrzała się dookoła, jej gorzkie, szalone spojrzenie spoczęło na mnie. Kobieta natychmiast rzuciła się na mnie.

„Ty mała włóczęgo! Jak śmiesz kraść moje...!” – krzyknęła jak wiedźma, rzucając się na mnie. Szybko uniknęłam, gdy zobaczyłam, że jest pijana, ale ona gwałtownie skręciła i wrzasnęła: „SUKA!”

Ale wielki mężczyzna ruszył się szybko.

„Patricia”, powiedział głosem, który mógł przeciąć lód, „mówiłem ci, że to koniec. A teraz wypierdalaj”. Powiedział w tak beznamiętny sposób, | że prawie zrobiło mu się żal kobiety. Odwróciła się do niego, z zamglonymi oczami, a potem, chwiejąc się, zerwała przód swojej cienkiej sukni, „Kochanie, spójrz na mnie, tak cudownie się bawiliśmy... W Dubaju, w Nicei...”

Skrzywiłam się. Była półnaga, dosłownie na kolanach, jej długie, cienkie dłonie macały jego talię, próbując wyjąć jego...? Moja szczęka opadła w szoku. Jak nikczemne. Upokarzała samą siebie.

Kobieta na kolanach błagała, ale mężczyzna ją odepchnął i ryknął: „Evans! Das! Gdzie ty, do cholery, jesteś?”

Dwóch mężczyzn wpadło do środka, nie patrząc w stronę kobiety leżącej na podłodze, która teraz była zupełnie naga i zawodziła, rycząc:

„WYPADAJCIE TĄ KURWA PIJAŃSKĄ GÓWNO Z MOJEGO BIURA!” I kiedy kobieta została bezceremonialnie podniesiona na nogi przez mężczyzn, którzy wyglądali tak samo pusto jak zawsze, krzyknął.

„JEŚLI KTOŚ Z WAS JESZCZE RAZ JĄ WYSŁA, JESTEŚCIE…” Strażnicy byli na zewnątrz pokoju, wyglądali jakby ścigały ich diabły, a drzwi zatrzasnęły się za nimi. Mężczyzna, z unoszącymi się ramionami, z silnymi mięśniami napinającymi się pod koszulą , podszedł do drzwi i zamknął je na klucz.

Poczułam, jak strach narasta we mnie. Ale strachowi towarzyszyło coś w rodzaju...? Nie wiedziałam, co to było. Czy to było... przyciąganie? Wyprostowałam ramiona i szybko wyrzuciłam TĘ myśl z głowy.

Byłam zagorzałą romantyczką, pomimo wszystkiego, co mnie spotkało. Wierzyłam w miłość, w trzymanie się za ręce i delikatne pocałunki. Chciałam małżeństwa i dzieci, mnóstwa dzieci i delikatnego kochanka. Nie tego mężczyzny, który sprawił, że kurczyłam się ze strachu. Ale potem, zapytała chłodno inna część mojego umysłu, dlaczego moje majtki były takie mokre, patrząc na mężczyznę przede mną?

Po pierwsze, ten facet musi być ode mnie starszy o co najmniej piętnaście lat. A poza tym, taktyka jaskiniowca, którą stosował, powinna mnie odrzucić, prawda, powiedziałem sobie.

Zbierając odwagę, zapytałam: Ca...Czy mogę iść? Ja...ja...Przepraszam.'

Wydawało się, że o mnie zapomniał, a na dźwięk mojego głosu, który był niewiele więcej niż drżącym szeptem, powoli się odwrócił. Rozpiął koszulę do pasa, pijąc z kryształowego kieliszka, odrzucając głowę do tyłu, gdy go wypijał. Nie mogłam oderwać oczu od jego klatki piersiowej. Płaski brzuch, silne mięśnie, owłosiona klatka piersiowa i... Przełknęłam ślinę i spojrzałam mu w oczy.

Moja twarz rozgrzała się, gdy dostrzegłam powolne rozważania w jego szarym spojrzeniu. Cofnęłam się. Ten drapieżny błysk robił ze mną różne rzeczy. Poczułam nieznaną wilgoć między nogami i niespokojnie się poruszyłam. „Proszę...” wyszeptałam, a on wydał z siebie niski dźwięk. Warknięcie.

„Proszę, co, mała dziewczynko?” powiedział, a jego głos był chrapliwym dudnieniem. Ruszył do przodu powoli, jak pantera polująca na swoją ofiarę, a moje oczy rozszerzyły się z przerażenia. Cofnęłam się.

„Ca...mogę iść...?” powiedziałem, ale mój głos zdradzał moją nerwowość.

Zatrzymał się kilka stóp ode mnie, zaciskając i rozluźniając dłonie. „Ile masz lat, mała dziwko?” powiedział nagle, a ja mrugnęłam.

Przesuwając czubkiem języka po wardze, zamarłam, gdy zobaczyłam, że jego wzrok zatrzymał się na moim ruchu. Wydawał się zahipnotyzowany moim działaniem, a ja odchrząknęłam, myśląc szybko.

Może rozważał podjęcie działań przeciwko mnie za to, że weszłam do klubu będąc niepełnoletnią? Nie byłam pewna co do ograniczeń wiekowych, ale... Szybko myśląc, wyjąkałam,

„Osiem... to znaczy dwadzieścia” – powiedziałem, starając się nie odwracać wzroku.

Ciocia Beth zawsze mówiła, że nie umiem kłamać.

Mężczyzna podszedł bliżej i zobaczyłam, że jego nos został złamany w pewnym momencie i zagoił się, ale nie za dobrze. Nadawało mu to przerażający wygląd, cienkie, wyraźnie zarysowane usta, które były zaciśnięte w mocną linię, te szare oczy, które wyglądały, jakby mógł zajrzeć do mojej duszy. Blizny i dołeczki na twarzy. Brzydkie, ale władcze.

Jego obecność była niepokojąca; chciałam zachować dystans, ale jak ćma, czułam się do niego przyciągana. Oddychając drżąco, cofnęłam się ponownie i podeszłam do ściany, gdy podkradał się bliżej, tłocząc mnie. Nie był bardzo wysoki, ale zdecydowanie większy ode mnie. Ale to szerokość jego ramion, sposób, w jaki był zbudowany jak byk, sprawiły, że wstrzymałam oddech.

Uśmiechnął się, złowrogim, pozbawionym humoru uśmiechem. A potem uderzył dłonią, najpierw dłońmi, w ścianę obok mojej twarzy, a ja podskoczyłam, łapiąc oddech, odwracając się, zaciskając oczy.

Jego gorący oddech, przesycony whisky, był na mojej twarzy, gdy podszedł bliżej i warknął: „Nie lubię kłamców, mała dziewczynko”.

Trzęsłam się ze strachu... i podniecenia, które sprawiło, że moje sutki wystawały jak twarde diamenty. Mając nadzieję, modląc się, żeby ich nie zobaczył, wyszeptałam, odwracając się, żeby na niego spojrzeć,

„Ja... ja tak... przepraszam... mam osiemnaście lat, ale będę...” Rzucił się w bok, rzucając serię przekleństw i wulgarnych słów, które sprawiły, że zadrżałam w szoku.

Zdrowaś Maryjo, pomyślałam gorączkowo, co się ze mną stanie...?