Rozdział 219

Nie miałem pojęcia, że jestem celem ataku, dopóki nie zaatakowali. Stało się to pewnej nocy, gdy wracałem do domu z małego sklepu spożywczego, a torby z jedzeniem ciągnęły mnie za ramiona. W jednej chwili byłem sam na słabo oświetlonej ulicy, w drugiej zostałem otoczony przez gang dużych, groźnych mężczyzn. Zanim zdążyłem pomyśleć, żeby krzyczeć lub uciekać, rzucili się na mnie,

Myślałem, że to już wszystko, dopóki nie dali mi przytomności, nie zapakowali mnie i nie zabrali Bóg wie gdzie w moim stanie nieprzytomności. Kiedy w końcu odzyskałem przytomność, znalazłem się w zimnym, wilgotnym pokoju z pojedynczą gołą żarówką zwisającą z sufitu. Serce waliło mi w uszach, gdy próbowałem zrozumieć otoczenie. Wtedy usłyszałem skrzypienie drzwi, które się otwierały, a do pokoju weszła potężna, groźna postać. „Patrz, kto w końcu się obudził” – rozległ się głęboki głos, gdy postać zbliżała się do mnie. „Witaj w nowym domu, moja droga”.

Moje oczy rozszerzyły się ze strachu, gdy postać weszła w światło, ujawniając się jako ogromny, mocno naznaczony bliznami mężczyzna o martwych, pozbawionych duszy oczach. Tavon, najbardziej obawiany boss przestępczy w całych Włoszech . Rozpoznałem jego twarz z wiadomości – był odpowiedzialny za niewyobrażalne okrucieństwa, rządząc podziemnym światem poprzez rządy tortur, wymuszeń i morderstw.