Rozdział 93 Moje pierwsze spotkanie z Nicholasem Boltonem po odrodzeniu

Od pierwszej chwili, gdy spojrzałem na Thomasa, poczułem niewytłumaczalny strach w stosunku do niego. Jedno jego zimne i ostre spojrzenie wystarczyło, abym poczuł się, jakbym został wrzucony w lodowatą otchłań.

Jego obecność była przytłaczająca, niemal dusząca. Jego rysy twarzy były już uderzające, ale te oczy były jak u jastrzębia. Wydawało się, że zdzierają każdą warstwę pozorów, za którą próbowałem się ukryć.

Zmusiłam się do zachowania spokoju. Chociaż nie do końca rozumiałam, w jakiej sytuacji się znajduję, nie było mowy, żeby wiedział, kim jestem. Tłumiąc burzliwe emocje, które groziły wypłynięciem na powierzchnię, wygięłam usta w delikatnym uśmiechu. „Och? Jeszcze nie jesteśmy małżeństwem, a ty już próbujesz mnie kontrolować”.