Rozdział 3. 7 lat później.

„Tato, jadę teraz na lotnisko”. Kiara złożyła ciepły pocałunek na policzkach Thomasa, oznajmiając mu to.

„Zawsze jesteś tak samo olśniewająca, jak zawsze, moja piękna córko!” Thomas oznajmił, wyprowadzając Kiarę poza swoją ogromną posiadłość.

„Mamo, dziadku, czy wy dwoje nie zapominacie o kimś tutaj?” Casey owinął swój wokół piersi, gdy pytał, wciąż stojąc przy drzwiach, odmawiając zrobienia kolejnego kroku do przodu.

Kiara spojrzała na Thomasa, a potem na Caseya, zanim się uśmiechnęła i powiedziała: „Oczywiście, że nie, moje genialne maleństwo. Mamusia i dziadek o tobie nie zapomnieli”. „Tato, zaraz wrócę”.

Thomas po prostu skinął głową, gdy usłyszał, co powiedziała Kiara.

Patrzył, jak Kiara niesie Caseya i podszedł do miejsca, w którym on (Thomas) wciąż stał. „Ha, z każdym dniem stajesz się cięższy”. Kiara żartobliwie narzekała, zanim puściła Caseya ze swoich ramion.

„To dlatego, że jestem dorosły, mamusiu”. Casey powiedział bez uśmiechu. Chociaż zawsze tak wygląda jego mimika, nienawidzi się uśmiechać i uwielbia zachowywać twardą twarz.

„Jezu, ty się chyba nigdy nie zmieniasz”. Kiara delikatnie uszczypnęła go w policzki, zanim odwróciła się do Thomasa. „Nie martw się, tato. Casey i ja na twoim miejscu na pewno poradzilibyśmy sobie z firmą. Musisz tylko odpocząć i poczekać na nasz powrót”. Kiara położyła dłoń na ramieniu Thomasa, zapewniając go z naprawdę zdeterminowaną miną.

„Nic się nie stanie, jeśli sobie z tym nie poradzisz… Chcę, żebyś wróciła do domu cała i zdrowa”. Thomas przytulił ją, gdy to powiedział.

„Nie martw się, ojcze”. Nie jestem już tą słabą młodą damą w przeszłości. Na pewno sprawię, że będziesz ze mnie dumny i wrócę zwycięsko”. Kiara zapewniła Thomasa.

„Przeniosłem już wszystkie akcje Spółki na Twoje nazwisko. Kocham Cię, moja córko”.

Kiara poczuła, jak z jej oczu napływa gorący strumień łez, gdy usłyszała, co Thomas przed chwilą do niej powiedział.

Nie mogła uwierzyć, że pozwoli jej zarządzać całym swoim bilionowym majątkiem. „Dziękuję tato, nie zawiodę cię, obiecuję!”. Przytuliła go po raz ostatni, zanim ona i Casey weszli na tylne siedzenie samochodu, który miał ich zawieźć na lotnisko.

7 lat temu, kiedy Kiara miała wypadek, który prawie kosztował ją życie, Thomas był tym, który ją uratował.

Thomas stracił całą rodzinę, w tym żonę i córkę tego samego dnia. A kiedy natknął się na rozbitą taksówkę, nie mógł znieść myśli o pozostawieniu Kiary, która była półżywa, samej.

Thomas zabrał ją do szpitala i na szczęście Kiara nie odniosła poważnych obrażeń. Podobnie jak w przypadku ciąży, mały płód w brzuchu Kiary również był zdrowy.

To właśnie wtedy Thomas podjął decyzję o adopcji Kiary, po wysłuchaniu jej tragicznej historii i tego, co przeszła w życiu.

Od tamtej pory Kiara na nowo rozświetliła życie Thomasa i dała mu powód do życia!

„Mamo, jeśli się nie mylę, oddział, w którym mieści się inna firma dziadka, jest we Włoszech, prawda?”. Casey był zajęty laptopem, gdy wypytywał Kiarę.

„To prawda”. Twarz Kiary pociemniała, a jej usta wygięły się w uśmieszku, gdy odpowiedziała na pytanie syna.

„To jest idealne”. Twarz Caseya również pociemniała, gdy przestał obsługiwać laptopa. „Mamo, obiecuję ci, że wszyscy ludzie, którzy wyrządzili ci krzywdę w przeszłości, powinni się lepiej przygotować, ponieważ ja się z nimi rozprawię!”.

„Masz rację, mój synu. Mam rachunki do wyrównania ze wszystkimi”. Kiara uśmiechnęła się, gdy powiedziała. „Dałabym wszystkim lekcję manipulacji, której nigdy nie zapomną”. Dodała.

Kiara nie jest już tą samą słabą Kiarą z przeszłości, tym razem wraca do Włoch bogata i potężna.

„Casey”. Kiara zawołała, zanim spojrzała na Casey, który również na nią patrzył. „Będę potrzebować twojej pomocy”. Zapytała, nawet wiedząc, że Casey zrobiłby dla niej wszystko na tym świecie.

„Nie musisz mnie prosić, mamusiu. Zrobię wszystko, czego chcesz, dla ciebie”. Casey zapewniła ją.

„Moja zemsta, nie chcę jej szybkiej…. Ale chcę, żeby była powolna i męcząca, tak jak mnie dręczyli i manipulowali mną w przeszłości”. „A Company mojej matki, muszę ją odzyskać w odpowiedni sposób”. Kiara dodała.

„Jasne, mamusiu”. Casey zapewnił ją, zanim wyłączył laptopa.

Zaledwie minuta dzieliła go od doprowadzenia firmy Paolo do bankructwa, ale po usłyszeniu słów mamy natychmiast zaprzestał swojej działalności.

„To mój chłopiec”. Żartobliwie potargała mu włosy i pobawiła się jego policzkami. „Jesteś po prostu taki uroczy!”.

„Mo…. Mamo, myślę, że to wystarczy”. Casey natychmiast ukrył swoją czerwoną twarz przed Kiarą.

Ułożył włosy i zachował poważny wyraz twarzy.

„Casey musi wyczekiwać naszej zemsty”. Ja też nie mogę się doczekać!”. Kiara pomyślała sobie, zanim zachowała powagę i zimną atmosferę Aury, która sprawiła, że nawet jej kierowca, Leo, zadrżał ze strachu.

Po kilku minutach dotarli w końcu na lotnisko.

„Jesteś pewna, że sama sobie poradzisz, Kiara?”. Leo był zmartwiony, więc zapytał.

Wahał się, czy odejść.

„Będzie dobrze. Serio, to już piąty raz, kiedy ci to mówię”. „Robisz się ostatnio naprawdę irytujący, Leo”. Kiara owinęła ręce na piersi, zanim mu się przyznała.

„Nie powinnaś się martwić, moja mama ma mnie, żebym ją chronił. Ale skoro to jest

Dziadek życzy sobie, żebyś poszła z nami, więc ja nie mam nic przeciwko". Casey nagle powiedział, dezorientując Kiarę, która nie miała pojęcia.

„Nie sądziłem, że to nadrobisz. Jesteś naprawdę mądrym dzieciakiem, Casey”. Leo powiedział, zanim pokazał Caseyowi oba kciuki do góry.

Kiara westchnęła głęboko, widząc, że nie ma innego wyjścia, jak pozwolić Leo pójść z nimi.

Uważa, że gdyby go po prostu odesłała, Thomas naprawdę by się o nią martwił. „Dobra, możesz przyjść”. Chyba przydałbyś mi się tam”.

„No chodź, Casey”. Kiara dodała, zanim podeszła do prywatnego odrzutowca jak młoda Boss, którą miała być!.