Rozdział 47

Pokręciła głową. „Chciałabym, ale biorąc pod uwagę, kim jesteś ty i twoje dziewczyny, nigdy nie wygrałabym w sądzie. Pomyślałam, no cóż”. Wyglądała na zaniepokojoną. „Uspokaja mnie fakt, że o tym myślałaś. Kontynuuj, proszę”. „Pomyślałam, że złożę wniosek o opiekę nad alfą stada, która miałaby cię zastąpić. Alfa powinna to uznać za zaszczyt, a ja zostanę ich boginią-matką jako doradczyni i doradczyni”. Skinęłam głową.

To był bardzo rozsądny plan. Spojrzała na zegarek. „Druga po południu nie daje nam dużo czasu”. Znów się zmarszczyła. „Co?” „Co, u licha, mam na siebie włożyć?” Niedługo potem Sarah i ja siedzieliśmy w samochodzie. Personel opiekował się dziećmi w willi, a Sarah zostawiła instrukcje dotyczące kolacji, gdyby Wyrocznie poprosiły nas o nocleg, co czasami zdarzało mi się w przeszłości. Poprosiłam Ollie, żeby podniosła podział, żebyśmy mogły porozmawiać prywatnie, po czym spojrzałam na nią, ubraną „na dwór” w czarny garnitur, który pasował do jej włosów i podkreślał jej oczy. „

Jako alfa stada, moje słowo jest prawem w wielu sprawach, ale muszę działać pod auspicjami Świątyni Luny, która została założona przez Zakon Wilków Księżyca, zakon złożony wyłącznie z kobiet, który położył podwaliny pod społeczeństwo wilkołaków.