Rozdział 240

„Te pudełka to ubrania i koce, które wybrała. Zapakowałam je dla ciebie, żebyś je zabrał, jeśli chcesz. Nie musisz, ale jeśli chcesz użyć ich na swoim dziecku, możesz. Zostawiłam ten koc tutaj, bo tak go miała, ale oczywiście cała pościel i łóżeczko są twoje. Wszystko w tym pokoju jest twoje” – powiedziała cicho Penny.

Byłam tak otępiała, że nie wiedziałam, co powiedzieć. Dzieci były ostatnią rzeczą, o której myślałam, więc nawet nie myślałam, czego mogłabym chcieć. Wiedziałam jednak, że nie chcę nie mieć tej opcji.

„Co powiesz na to, żebyśmy wzięli wszystko i schowali to w naszym magazynie, a kiedy będziemy mieć dzieci, będziesz mogła zdecydować, co chcesz?” Alec podszedł do mnie i położył rękę na moim dolnym odcinku pleców.