Rozdział 21

Rozdział 21 Punkt widzenia Arii

Zbiegając po schodach i wybiegając z tyłu, zobaczyłam, że Zane rozstawił ogromny dmuchany zamek. Był to zamek dla księżniczek z ogromną zjeżdżalnią, a z boku ścianką wspinaczkową i dołem do skakania. Christine była na nim, podskakując z Lily i Amber. Widząc, że idę w ich kierunku, dała mi znak, żebym weszła. Nie byłam na dmuchanym zamku od dzieciństwa. Dmuchany zamek wyglądał groźnie, jak czekająca na mnie kontuzja. Gdy próbowałam się wspiąć, moje nogi nagle wyrwały się spode mnie, przez co mój żołądek opadł, a powietrze opuściło moje płuca, zanim zostałam powalona, moje ciało podskakiwało w powietrzu na dmuchanym zamku. Moje nogi wyciągnęły się w sposób nie do końca kobiecy.

Spojrzałam w górę i zobaczyłam, że to Wendy. Śmiała się histerycznie ze swoich czynów, co prawie spowodowało, że dostałam zawału serca. Najgorsze było jednak spojrzenie przez siatkę i zobaczenie, jak Zane, Reid i Mitch się śmieją, siedząc na ławce i obserwując. Podnosząc się na nogi, rzuciłem Wendy na zjeżdżalnię i obaj stoczyliśmy się w dół, zanim wylądowałem na niej na trawie. Podskoczyłem na nogi i rzuciłem się do ucieczki. Wendy zaczęła mnie gonić, razem z Lily i Amber, które zeskoczyły z zamku, żeby jej pomóc. Kiedy nie udało im się mnie złapać, usłyszałem trzask kości Wendy, gdy nurkowała w wilczą postać. Jej wilk był jasnoszary z niebieskawym odcieniem. Miała białą smugę, która biegła od głowy do ogona i była duża nawet w wilczej postaci. Warcząc żartobliwie, pobiegła na mnie, zanim rzuciła się do ataku. Upadłem na kolana, lądując na plecach, ślizgając się po trawie. Wendy przeleciała prosto nade mną, lądując na łapach, obracając się. Wystawiłem jej język, zanim ruszyłem prosto w stronę miejsca, w którym siedzieli Reid, Zane i Mitch. Rzuciłem się za jej towarzysza i odepchnąłem go w jej stronę, gdy jej wilk ruszył, żeby mnie powalić.