Rozdział 506 Jedyny i niepowtarzalny (część pierwsza)

„Znam cię wystarczająco dobrze, żeby wiedzieć jedno. Nie będziesz stał i patrzył, jak ktoś ślini się na widok kobiety, którą kochasz. Musiałeś go ostrzec, prawda?”

Walec parowy, tak Leena widziała Edwarda. Więc Leenie łatwo było zgadnąć, co zrobił.

„Znasz mnie za dobrze. Przez cały ten czas się tobą opiekowałem i to się ewidentnie opłaciło. Daj mi pomyśleć, co mogę ci dać w nagrodę? Jesteś bardzo sprytny”. Edward się roześmiał. Leena przejrzała go na wylot. Ale on wcale nie był zawstydzony jej słowami. Robił, co chciał i nigdy nie przejmował się tym, co myślą inni.