Rozdział 187

Nina

Kawiarnia była słabo oświetlona i cicha, gdy tam dotarłem, ale też ciepła i przytulna: idealna atmosfera do pracy nad moim artykułem. Szybko wypiłem kawę, by odpędzić ciągłe uczucie wyczerpania spowodowane brakiem snu, zanim odłożyłem swoje rzeczy przy stoliku w rogu i wygodnie się ułożyłem. Otworzyłem laptopa i notatnik, a następnie zabrałem się do pracy.

Jednak podczas pracy nie mogłam nie zauważyć, że mój wzrok wciąż przeskakiwał na stół, przy którym siedzieliśmy z K. pewnego dnia, kiedy się poznaliśmy. Próbowałam skupić się na pracy, ale za każdym razem, gdy patrzyłam na ten stół, wracały do mnie wspomnienia nocy, kiedy próbował mnie przeciągnąć przez wirujący portal w lesie. Nawet teraz, gdy o tym myślałam, niemal czułam, jak jego dłonie wciąż mocno oplatają moje kostki, gdy rozpaczliwie drapałam leśne dno. To było tak, jakby jego dłonie zostały tam poparzone.