Rozdział 317

Nie chciałam widzieć jego wyrazu twarzy, nie mogłam znieść, gdyby pokazał złość lub coś w tym stylu, po prostu wiedziałam, że chętnie spacerowałabym dzieląc się jego zapachem. Chyba wszyscy moi starzy przyjaciele mieli rację co do jednej rzeczy... Nie można było odmówić partnerowi, gdy już cię znalazł.

Lewis odpowiedział na moje słowa. Nie żebym tego chciał, po prostu potrzebowałem, żeby wiedział, co czuję, bez wyraźnego stwierdzenia trzech oczywistych słów, które chciałem powiedzieć, ale po prostu nie chciało mi się ich wypowiedzieć. Po prostu i w milczeniu podążał za mną przez stado, podczas gdy jego głośne, ale niewypowiedziane pytania odbijały się echem na korytarzu, aż dotarliśmy do drzwi Gilliards.

Zapukałem trzy razy w drewno i czekałem, aż odpowie na moje pukanie cichym „proszę”, co zrobiłem, gdy tylko usłyszałem jego odpowiedź. Nie czekałem, aż były beta pójdzie za mną, ponieważ wiedziałem, że nie był daleko za mną.