Rozdział 128

„Czy to na pewno może poczekać kilka dni? Wyobrażam sobie, że dzielnica ludzi jest teraz bardzo niespokojna.” Monroe stwierdził, widząc, jak napięcie szybko wzrasta u wszystkich przy stole.

„Tym bardziej powód, żeby to skończyć, ludzie w ten sposób szybciej zapomną”. Jeśli ja i Adrian mieliśmy spędzić dzień, sami z Dylanem, to może mogłabym przemycić jej trochę jedzenia ze stołu. Szybko złapałam dodatkową kiełbaskę ze stosu i kiedy nikt nie patrzył, wsadziłam ją do kieszeni. Biedna dziewczyna rozpaczliwie potrzebowała odpowiedniego odżywiania.

Po wyjściu do dzielnicy ludzi, król pocałował Dylan w głowę i wyszeptał coś o byciu dobrym i że nie chce podejmować żadnych dalszych działań, co spowodowało, że się wzdrygnęła, ale nie cofnęła się, jak zwykle by to zrobiła.