Rozdział 10

„ Co ty robisz? Pospiesz się i zanieś to księciu!” krzyknęła na mnie Astrid. Stałam z tacą trzęsącą się w moich rękach, a strach sparaliżował mnie od stóp do głów. Nie chciałam tego robić, ale nie miałam wyboru. Nie chciałam, żeby Skylar wplątała Celeste, bo ja tego nie chciałam. Nie spocznie, dopóki nie zniszczy wszystkiego, czym byłam i co było mi drogie, więc nie miałam innego wyboru, jak tylko spełnić jej życzenia, jeśli nie chciałam, żeby coś złego stało się mojej najlepszej przyjaciółce.

Wziąłem tacę z kuchni i wymieszałem truciznę z napojem na tacy Alfy. To był drugi raz, kiedy dostarczyłem mu posiłki do jego pokoju w penthousie domu stada. Miałem nadzieję, że tak jak za pierwszym razem, nie będzie go w pobliżu, kiedy wszedłem do pokoju.

Apartament był ciemny, kiedy wszedłem , oświetlało go tylko małe światło z otwartych drzwi. Odkładając tacę na stół, wyprostowałem się, gotowy do ucieczki, gdy sam Alfa wyszedł z łazienki. Moje usta otwierały się i zamykały jak u ryby, kiedy wyszedł, mając tylko ręcznik na pasie i kolejny, którym wycierał sobie włosy.