Rozdział 55: O tak, zrobiła to!

(Punkt widzenia Alexa)

Byłem tak blisko Penelope, że wiedziałem, że czuje mój oddech na swojej skórze. Jej oczy błysnęły gniewem, gdy mówiłem do niej cicho, chociaż wiedziałem, że wszyscy nadal mogli mnie słyszeć. „Jesteś zły, rozumiem to. Ale nie powinieneś mówić rzeczy, których nie możesz mieć na myśli. Wiem, że mnie kochasz. Wiem, że będziemy przyjaciółmi. Więc odejdę i wrócę w moje urodziny, tak jak mówi pakt. Wtedy sprawię, że będziesz się czołgać u moich stóp, błagając o wybaczenie, zanim pozwolę ci wrócić do MOJEGO łóżka”. Po tych słowach bezczelnie mnie pocałowała, głęboko. Wpychając mi język do ust, zanim mogłem cokolwiek z tego wyłączyć. Minęła zaledwie ułamek sekundy, zanim udało mi się ją odepchnąć, a gdy to zrobiłem, wyleciała na korytarz, by rozbić się o ścianę naprzeciwko mojego pokoju. Zacząłem się do niej zbliżać z zamiarem złamania jej chudego karku, ale poczułem, jak miękka dłoń spoczęła na moim ramieniu, zatrzymując mnie, gdy poczułem iskry wybuchające na mojej skórze. Spojrzałem w dół na dłoń, a następnie podążyłem za nią w górę, aż spotkałem wzrok April. Uśmiechnęła się do mnie spokojnie, a następnie zwróciła się w stronę Penelope. „Masz szczęście, że cię przed chwilą nie zabił. Radzę ci, żebyś odeszła tak szybko, jak tylko twoje małe nogi cię poniosą”. Była zajęta rzucaniem w nią ubraniami Peneleope, gdy mówiła. Żadna z nich nic nie powiedziała, podczas gdy Penny zbierała swoje rzeczy i zaczęła je zakładać. April pozwoliła Penny dojść do jej koszuli, gdy warknęła ponownie, tym razem trochę głośniej. „Powiedziałam odejdź! I miałam na myśli teraz!... A jeśli jeszcze raz spojrzysz na mojego chłopaka, to ja będę tym, który poda ci twój tyłek! Potem, jeśli nadal będzie chciał złamać tę kość kurczaka, którą nazywasz pieprzonym karkiem, chętnie stanę z boku i pozwolę mu”. Okej, wiem, że to nie jest odpowiedni moment, ale jej warczenie jest po prostu tak cholernie seksowne. Chciałem przycisnąć ją do ściany i wycałować na całego. Kiedy tym razem skończyła mówić, wzięła mnie za rękę i wróciliśmy do środka, tylko po to, by zatrzasnąć drzwi przed nosem Penny, gdy ta krzyknęła ze złości i frustracji.

Stałem tam z tym wielkim, kiczowatym uśmiechem na twarzy, myśląc „to moja dziewczyna”, niepewny, czy podsłuchuje. Odwróciła się, by na mnie spojrzeć i powoli uśmiechnęła się, opierając się o drzwi. „Bogini, to było seksowne. Teraz jestem na niego tak gorąca”. Czekaj! Co? Mrugnąłem. Jej usta… nie poruszyły się! Ani razu!