Rozdział 435

Jego ręce szybko powędrowały do moich ramion, gdy chwiał się, próbując mnie złapać, aby utrzymać się na nogach, zamiast tego jego pazury po prostu drapały moją skórę i oderwały kawałek mojego już zmasakrowanego ramienia, gdy upadł na plecy. Martwiło mnie, że nawet nie poczułam nagłości jego pazurów, które mnie drapały, a ból nie nastąpił. Wyobrażam sobie, że nerwy w moim ramieniu były zbyt uszkodzone, abym mogła skojarzyć to działanie z uczuciem.

Przyglądałem się, jak jego brwi zrastały się, gdy walczył o oddech. Dyszał i coraz więcej krwi z niego wypływało. Sam padłem na kolana i szybko podpełzłem do umierającego mężczyzny. Musiałem to dokończyć!

Przycisnąłem drżącą dłoń do broni, która była głęboko wbita w jego skórę, raz jeszcze mocno wciskając ją w rękojeść, cicho jęcząc, gdy ostrze uderzyło o ziemię z drugiej strony i z tyłu jego szyi.