Rozdział 362

Teraz z jakiegoś powodu, wystarczyło jedno proste zastrzyknięcie czegoś, co było w zasadzie epipenem, aby moje oczy się rozszerzyły, a krzyk czystej agonii przeszedł przeze mnie. Och... Zostałem przeniesiony na noszach, gdy zobaczyłem, jak światła sufitu przelatują obok mnie i natychmiast znowu zmrużyłem oczy.

Moje ręce i nogi zaczęły się miotać w nadziei, że pomoże to złagodzić ból, ale to było daremne. Całe moje ciało odmawiało posłuszeństwa, a każda kończyna wydawała się być pochłonięta płomieniem, którego nie dało się ugasić, bez względu na to, jak bardzo się starałem.

„Kurwa!” usłyszałem szept, podczas gdy wciąż słyszałem za sobą wycie tej suki. Gdybym miał wybór, nasza sytuacja byłaby całkowicie odwrócona. „Podam mu środek znieczulający, podczas gdy my będziemy próbowali powstrzymać krwawienie. To będzie cud, jeśli przeżyje noc”. Moje uszy wychwyciły słaby głos mężczyzny i poczułem kolejne ostre uszczypnięcie, tym razem w górną część lewego ramienia, moje ciało próbowało walczyć z lekiem nasennym, ale ostatecznie mu uległem.