Rozdział 27

Zaprowadził mnie na górę po schodach, zanim przeszliśmy przez podwójne szklane drzwi. Wyszliśmy do ogrodu, którego krzewy były ozdobione różami, a kwiaty rozrzucone po polu, na dole ogrodu znajdował się labirynt, a na środku fontanna. Nie chcę się do tego przyznawać, ale było pięknie.

„Podoba ci się, moja miłości?” – zapytał król, obejmując mnie w talii i kładąc brodę na moim ramieniu. Napięłam się w jego uścisku i w milczeniu modliłam się, żeby nic nie zrobił.

„To bardzo piękne, wasza łaskawość.” Powiedziałam, próbując trzymać jego dobrą stronę na zewnątrz, jego głowa lekko się obróciła i szepnął mi do ucha, powodując, że zadrżałam z obrzydzenia na jego bliskość.