Rozdział 166

„Ona w zasadzie stała się matką tego chłopca...” – powiedziała jedna z moich starych sąsiadek do drugiej. Gdy tylko weszłam do sklepu, podeszłam do lady i od razu zagadałam do wilczycy, która tam dyżurowała.

„Słyszałem, że może będzie musiała rzucić szkołę!” Mówił ktoś inny. Jedną rzeczą, której nienawidziłem bardziej niż czegokolwiek innego, były plotkarze.

„Ona sama jest tylko dzieckiem, jak matka może wywierać na córkę taką presję?!” Urgh, byłam wściekła. Tak, moja mama mogła się załamać, ale nikt nie wiedział, jak bardzo kochała mojego tatę. Teraz, gdy go nie było, nie miała nic. Wiedziałam, że jeśli tak dalej pójdzie, będę musiała rzucić szkołę, nawet w tym nowym świecie będę w stanie znaleźć pracę, żeby zarobić na nasze utrzymanie, nie żebym tego chciała. „Ona nawet nie była w stanie opłakiwać siebie, biedactwo”.