Rozdział 39

„Dlaczego tu jesteś?” Mimo że zapytała, Eleanor była bardzo zadowolona, widząc w tym momencie Maxa.

Max spojrzał na Eleanor, z namysłem wyłączył klimatyzację w tylnej konsoli, wziął szal i owinął ją nim. „Czy ostatnio miałaś kłopoty?” Według jego oceny Eleanor powinna była opuścić budynek dawno temu. Max prawie chciał wysiąść z samochodu, żeby osobiście ją sprawdzić.

„To nic wielkiego”. Eleanor gestykulowała palcami, wskazując, że nie ma problemu, ale po uniesieniu ręki, naciągnęła ranę i mimowolnie syknęła. Słysząc jej zduszony okrzyk, Max zmarszczył brwi i przyciągnął Eleanor bliżej. „Jesteś ranna?” Jego wyraz twarzy był ponury, a ton jeszcze bardziej ponury. Fakt, że był wkurzony, widać było na jego twarzy.