Rozdział 80

„ Nie sądzę, żeby usłyszała choć jedno słowo, które powiedziałeś, bracie.” Alec parsknął śmiechem; jego ciemne oczy obramowane były onyksowymi rzęsami.

Kade przerwał atak na moją szyję i nawet zaśmiał się z frustracji, która opuściła moje usta. Gdybyśmy tylko nigdy nie musieli opuszczać tego miejsca. Poświęciłbym dni na naukę wszystkiego, co mogłem o Alecu i Kadzie; rzeczy, które kochają i boją się, ich maniery i prywatne myśli. Nasze noce spędzilibyśmy na poznawaniu siebie nawzajem fizycznie. Życie jednak nigdy nie przestało się kręcić dla nikogo.

„ Mhm, nie podoba mi się to, co słyszę.” wymamrotałam, moje palce u stóp muskały gładką powierzchnię basenu, gdy unosiłam się na wodzie, próbując utrzymać głowę nad wodą. Objęłam Aleca ramionami za szyję i poczułam, jak Kade podchodzi do mnie od tyłu. „Myślę, że powinniśmy po prostu wrócić do tego, co robiliśmy. Teraz to, jestem pewna, skończyłoby się niesamowicie.”