Rozdział 6

Podróż samochodem była niezręczna i cicha, a Tori rzucała mi podejrzliwe spojrzenia.

Byłeś strasznie czerwony, kiedy cię znalazłem na korytarzu. Tori uniosła brwi, patrząc na mnie.

Chciałem powiedzieć jej prawdę, ale wiedziałem, że nic z tego nie wyjdzie. Jeśli te bliźniaczki rzeczywiście są takie „nietykalne”, jak wszyscy twierdzą, to jaki zysk z tego będzie?

Nadal byłam całkowicie rozdarta tym, co się właściwie wydarzyło. Dotykali mnie wbrew mojej woli, całowali mnie wbrew mojej woli. Jeśli to wszystko było wbrew mojej woli, to dlaczego tak bardzo mi się to podobało? Dlaczego jakaś część mnie chciała, żeby to się powtórzyło?

Uznałem to za zwykłe szaleństwo, biorąc pod uwagę fakt, że bliźniaczki były nieodparcie gorące.

Po milionowym zapewnianiu o swojej niewinności Tori niechętnie zaprzestała przesłuchiwania mnie.

Ostrożnie poruszałam się po domu i niemal podskoczyłam z radości, gdy zobaczyłam Franka chrapiącego na fotelu.

Po skończeniu pracy domowej opadłam na łóżko i ze złością dotknęłam głowy

Już nie bolało.

Stłumiony dźwięk dzwonka wyciągnął mnie z łóżka i zacząłem szukać kiepskiego telefonu, który dała mi Melissa.

Nasza pracownica socjalna praktycznie zażądała, żeby Melissa dała mi telefon komórkowy. Więc Melissa, będąc Melissą, dała mi telefon najniższej możliwej jakości. Nawet nie wiedziałem, że w ogóle produkują takie grube telefony z klapką. Jedyne, do czego ten telefon się nadawał, to dzwonienie do ludzi.

Halo? Westchnęłam, wiedząc już, kto jest po drugiej stronie.

Jedyną osobą, która zadzwoniła na ten telefon, był pracownik socjalny.

Cześć, Aurora.Jenny, moja praca socjalna przez ostatnie kilka lat zaśmiała się. „Dzwonię tylko, żeby sprawdzić, co u ciebie i zobaczyć, jak wszystko idzie”.

Wszystko jest takie samo. Wzruszyłem ramionami, „Nieźle, po prostu tak samo”.

Przykro mi to słyszeć, Auroro. Jenny westchnęła, nie było tajemnicą, że Melissa nigdy mnie nie chciała. „Właśnie dowiedzieliśmy się, że twój ojciec wysyła czeki wystawione na ciebie i chciałam zobaczyć, jak ci pomagają”.

Zachichotałem: „Minęły lata, a ty dopiero teraz się o tym dowiedziałeś?”

Wygląda na to, że twój ojciec jest dość skrytą osobą. Jenny zachichotała. „Powinni szybko uzupełnić twój fundusz na studia”.

Tak, gdybym dostała którekolwiek z nich. Prychnęłam, przewracając oczami.

Melissa spodziewała się kolejnego czeku lada dzień. Bez wątpienia, gdy go otrzyma, rzuci jakiś złośliwy komentarz.

Po drugiej stronie była ap ause: „Nie dostałaś żadnego z czeków?”

Melissa dostała je bez problemu. Wzruszyłem ramionami. Już dawno zrezygnowałem z otrzymywania czeków, nie żebym chciał cokolwiek od nieobecnego dawcy spermy.

Kolejna długa pauza.

Rozumiem. Jenny brzmiała zirytowana: „Dzięki za info. Aurora.Zobaczę, co mogę zrobić, żeby to naprawić.

Nie zawracaj sobie głowy. Pokręciłam głową. „Nie dostałam żadnych, odkąd zmarła babcia i naprawdę nie mam ochoty słuchać, jak Melissa na mnie krzyczy”.

Jeśli tak mówisz, Jenny nie wydawała się przekonana.

Tej nocy sen nie przychodził mi łatwo. Bliźniaki dręczyły mnie w snach, jakby ich dręczenie w realnym życiu nie było wystarczające.

Obudziłam się z urywanymi oddechami. Mój sen rozgrywał się w szkole, gdzie bliźniacy rzucali w moją stronę okrutnymi obelgami. Po wyzwiskach zaciągnęli mnie do szafy i kontynuowali tam, gdzie skończyli w prawdziwym życiu, pozostawiając mnie jeszcze bardziej zdezorientowaną.

Zostałam wyrwana z łóżka, gdy grzmot pioruna przeciął powietrze. Deszcz uderzał o dom, a to, co kiedyś uważałam za uspokajające, teraz brzmiało złowieszczo.

Włączyłam lampę i podniosłam się z łóżka. Chłód w moim pokoju nie ochłodził mojej rozgrzanej skóry. Prawie czułam gęsią skórkę pod szorstkimi dotknięciami bliźniaczki, jakby mój sen był prawdziwy.

Opierając głowę o chłodne okno w sypialni, wyjrzałem na deszcz. Mieszkaliśmy w części Kalifornii, która przez większą część roku była okropnie sucha. Wszystko w Georgii było zielone i mokre, a ja nie byłem pewien, czy to mnie niepokoi, czy pociesza.

Rozległ się kolejny trzask pioruna, a ja patrzyłem z zachwytem, jak piorun rozświetlił żółtym blaskiem las obok domu. Wszystko było zupełnie ciemne pod bladym światłem księżyca, ale piorun rozświetlił wszystko, zanim pogrążył las w ciemności.

Stałem z czołem opartym o chłodne szkło, moje oczy odbijały jaskrawe błyski piorunów. Co jakiś czas rozbrzmiewał ogłuszający trzask grzmotu, przez co podskakiwałem.

Mocniej mrużyłem oczy, patrząc na las pode mną. Nie potrafiłem stwierdzić, czy to był szum wiatru, czy coś innego szeleściło gałęziami poniżej. Błyskawice zapewniały tylko kilka sekund jasności, zanim powróciła ciemność.

Odskoczyłem od okna przerażony. Piorun uderzył w las, oświetlając go, a ja nie byłem pewien, co właśnie zobaczyłem.

Dwie bardzo duże, kudłate głowy wychyliły się z lasu. Futro otaczające ich inteligentne oczy było ciemne jak noc. Widziałem tylko przelotnie wydłużone pyski, ale gdybym miał zgadywać, powiedziałbym, że to wilki lub czarny niedźwiedź. Czy wilki i niedźwiedzie w ogóle żyły w Georgii?

Najbardziej niepokojące było to, że te dwa wilki zdawały się patrzeć prosto w okno mojej sypialni.

Następnego dnia nie poszłam do szkoły, udając chorobę. Szczerze mówiąc, nie byłam dziś psychicznie przygotowana do szkoły. Nieustające sny mnie obudziły, a widok dziwnych zwierząt nie dawał mi zasnąć do końca nocy.

Wiedziałam, że Melissa nie zauważy, jeśli nie pójdę do szkoły. Jak zwykle, Frank był tym, na którego trzeba było uważać. Byłam zdecydowana spędzić cały dzień w swoim pokoju, wymykając się tylko na okazjonalne wyjścia do łazienki.

Kliknęłam zamek w drzwiach i zwinęłam się w kłębek w łóżku. Nie byłam pewna, jak długo spałam, ale byłam przeszczęśliwa, że to była spokojna drzemka. Moje sny nie były nawiedzane przez Kade'a i Aleca.

Dzień minął szybko i bezproblemowo, a gdy wybiła godzina 14:00, ubrałem się do pracy. Na szczęście nie była to długa zmiana.

Nie byłam pewna, czy Tori pojawi się, żeby zabrać mnie do pracy, zwłaszcza że dziś nie poszłam do szkoły. Ku mojemu zaskoczeniu samochód Tori wjechał na podjazd, a ja ostrożnie zeszłam na dół.

Frank był skupiony na powtórce meczu piłkarskiego, a ja wybiegłem z domu.

Gdzie do cholery byłeś dzisiaj? Tori zmarszczyła brwi, „Nie byłam pewna, czy powinnam cię odebrać do pracy, czy nie”.

Zmarszczyłem brwi. „Przepraszam, miałem ciężką noc”.

Czy burza cię dotknęła?Tori zmarszczyła brwi, kręcąc wokół palca kosmyk włosów pocałowanych ogniem.

Wzruszyłem ramionami, „Tak, obudziła mnie. Miałem trudności z ponownym zaśnięciem. Po prostu potrzebowałem przerwy”.

Następnym razem daj znać dziewczynie! Tori prychnęła i pokręciła głową.

Nie mam telefonu. Zacisnąłem usta. Nie było mowy, żebym miał zamiar wyciągnąć mój gruby telefon z klapką. Lepiej nie mieć telefonu niż ten.

Tori zmarszczyła brwi: „Nie masz telefonu? Nie możesz po prostu kupić własnego planu?”

Jeszcze nie mam osiemnastu lat. Zmarszczyłem brwi: „Poza tym muszę uzupełnić oszczędności”.

Tori wydawała się zdezorientowana i nigdy nie przyszło mi do głowy, że może pochodzić z jednej z wielu bogatszych rodzin w mieście.

Dlaczego musisz go uzupełniać? Tori zmarszczyła brwi.

Zachichotałam na jej zdezorientowanie: „Już wydałam za dużo pieniędzy na jedzenie, przybory szkolne i ubrania”.

No cóż, czy to nie w tej sprawie powinni pomagać rodzice?Tori skrzywiła się, potwierdzając moje przypuszczenia na jej temat.

Westchnęłam. „To długa historia, ale dbam o siebie”.

To nie brzmi zbyt przyjemnie.Tori pokręciła głową.

Nie każdy taki jest. Wzruszyłem ramionami i wyskoczyłem z jej samochodu.

Na szczęście Tori porzuciła temat rozmowy i zaczęła nowy.

Narzekanie na Kyle'a było jednym z jej ulubionych zajęć. W pewnym momencie pomyślałem, że ma w nim jakąś dziwną słabość. Tori niechętnie wyznała, że spotykała się z Kyle'em dwa lata temu i przekonała się o tym na własnej skórze, gdy zostawił ją dla innej dziewczyny.

Pierwsza połowa mojej zmiany przebiegła idealnie. Około czwartej godziny udało mi się wpaść na inną kelnerkę i rozchlapać sos alfredo na mojej ciemnej koszuli. Pracujący wówczas menedżer dał mi inną koszulę do przebrania, ale niestety była z krótkim rękawem. Siniak, którego doznałem kilka dni temu, już się goił, ale teraz miał brzydki żółty kolor.

W łazience włożyłam czarną koszulkę z krótkim rękawem i zawiązałam fartuch wokół talii.

Gdy wychodziłem z łazienki, uderzyłem w coś twardego. To coś wydzielało znajomy, odurzający zapach i potknąłem się, próbując utrzymać się na nogach.

Para ciepłych i szorstkich dłoni objęła mnie za ramiona i podtrzymała.

Surowa twarz Aleca spojrzała na mnie z góry, jego pełne brwi uniosły się, gdy wpadłam na niego po raz drugi.

Cóż, jeśli to nie ta mała laleczka. Alec uśmiechnął się do mnie z uśmieszkiem, a jego ręce opadły na boki. Jego niesforne i potargane włosy opadły na głowę, pasmo opadło, by sięgnąć oczu. Wyglądał jak typowy zły chłopiec, jakiego można zobaczyć we wszystkich filmach, typ faceta, którym nigdy się nie interesowałam. Aż do teraz.

Przepraszam. Odchrząknąłem i starałem się mówić spokojnie.

Alec i Kade posiadali jakąś niewidzialną moc, która sprawiała, że zachowywałem się jak niezdarny idiota, ilekroć byłem w ich pobliżu.

Nie byłeś dziś w szkole. Alec zauważył, z poważnym wyrazem twarzy.

Złość i irytacja błysnęły we mnie. Alec i jego brat mnie dręczyli, a teraz chciał udawać zaniepokojonego? Było jasne, że moje podejście nie miało wpływu na ich zachowanie. Chcieli, żebym zareagował? W porządku. Może to ich znudzi i zakończy ich dziwną obsesję na moim punkcie.

Nie widzę, żeby to była twoja sprawa. Warknęłam na niego, wpatrując się w jego ciemne oczy.

Byłam pewna, że wyglądam jak defensywny kociak w porównaniu do potężnej budowy Aleca, ale nie obchodziło mnie to. Wszystko zaczynało mi ciążyć i nie byłam pewna, ile czasu upłynie, zanim całkowicie stracę rozum.

Ominęłam Aleca i szybko udałam się do kuchni, nie śmiąc przeszukiwać pomieszczenia w poszukiwaniu intensywnej qaze Kade'a.

Spędziłem w kuchni w sumie sześć minut, gdy nagle podbiegła do mnie kelnerka, którą spotkałem.

Co w tobie takiego wyjątkowego? Kelnerka warknęła.

Gapiłem się na nią oszołomiony. Jasne, wpadłem na nią przypadkiem, ale przeprosiłem ją za to. Spojrzała na mnie od góry do dołu z kwaśnym wyrazem twarzy. Jej orzechowe oczy przeszyły moją skórę swoim sędziowskim spojrzeniem.

Co? - prychnąłem, reagując o wiele za wolno, jak na jej gust.

Kelnerka skrzyżowała ramiona na piersi. „Chyba myślisz, że jesteś taki zajebisty, co?”

Naprawdę nie mam pojęcia, o czym mówisz. – warknęłam do niej, wdzięczna, gdy zobaczyłam, że Tori biegnie w naszą stronę.

Ojej, co do cholery Cameron?Tori warknęła na kelnerkę o karmelowych włosach. „Co się dzieje?”

Nie mam pojęcia.Wzruszyłam ramionami, starając się nie kurczyć pod wzrokiem Camerona.

To już drugi raz, kiedy bliźniaczki przychodzą tutaj i proszą o nią. Cameron warknął: „Jakby była cholernie wyjątkowa czy coś”.

Gdy to powiedziała, zrobiło mi się sucho w ustach, a serce zaczęło walić mi jak szalone.

Bądź ich kelnerką. Wymusiłam słowa z moich ust.

Wyraz zaskoczenia, a następnie podejrzliwości przemknął przez twarz Camerona. „Już próbowałem. Oni cię chcą”.

Przez ułamek sekundy rozważałem całkowite rzucenie pracy, ale to niczego nie rozwiązałoby. Czy naprawdę pozwoliłbym dwóm facetom zmusić mnie do odejścia z pracy? Ze szkoły? Nie ma mowy.

Wyszłam z kuchni z pomrukiem, mój żołądek robił salta, a serce waliło mi jak szalone. Zatrzymałam się na chwilę, żeby się pozbierać.

Cześć kochanie.Kade uśmiechnął się, gdy podeszłam do ich stolika. Alec siedział po drugiej stronie, z identycznym uśmieszkiem na twarzy.

Zacisnąłem zęby. „Co mogę ci podać do picia?”

Oboje zamówili napoje gazowane, a ja wyszedłem, zanim zdążyli powiedzieć cokolwiek więcej.

Zajęło mi to tylko minutę, bo dzisiaj nie mieliśmy zbyt wiele zajęć.

Zawsze było łatwiej, gdy przy stoliku było trzy osoby lub mniej. Nienawidziłem noszenia napojów na tych wielkich tacach. Jeden mały błąd i wszystkie napoje się wywracały. Znacznie łatwiej było zachować równowagę w jedzeniu. Większość moich wypadków miała związek z napojami.

Postawiłam przed nimi obydwa drinki, gdy Kade wyciągnął szorstką dłoń i złapał mnie za ramię.

Co to kurwa jest?