Rozdział 2 Chwila życia i śmierci

Rozdział 2 Chwila życia i śmierci

„Ty…” Felicia wciąż próbowała coś powiedzieć.

Nie chcąc tracić więcej czasu, Harper podeszła bliżej. „Mogę pokazać ci dowody, ale bądź czujna. Jeśli okaże się, że jestem niewinna, będziesz w niebezpieczeństwie”.

Twarz Felicji zmieniła się w taką, która wyrażała strach, gdy zrozumiała znaczenie słów siostry. Była pewna, że nikt nie może pokazać żadnych dowodów jej czynów, a tym bardziej Harper.

„Harper, przestań blefować” – szepnęła Felicia ostro. Pomimo swoich genialnych umiejętności medycznych, Harper nie była w stanie wyciągnąć czegoś z rękawa, nawet o włos! Ponadto, obraziła już generała Maxwella i straciła pozycję imperialnego lekarza. Nie było sposobu, aby odwrócić całą sytuację!

Nie mając nastroju, by przekonać ją inaczej, Harper skłonił się przed Matthewem. „Wasza Wysokość, proszę pójść za mną do rezydencji generała”.

Kiedy Matthew i Harper przybyli do rezydencji generała, Maxwell był zajęty pocieszaniem swojej konkubiny, Jade Su, która była we łzach.

Pomimo swojego twardego wyglądu, Maxwell był mężczyzną o miękkim sercu, jeśli chodzi o kobiety. Żałował tylko, że nigdy nie będzie mógł mieć własnego dziecka. Kiedy Jade Su ogłosiła, że jest w ciąży, był przepełniony radością przynajmniej do czasu, aż nadeszła wiadomość o zamordowaniu ich dziecka. Wtedy był wściekły jak byk.

„Generale, książę Matthew jest tutaj.” Służący podszedł do Maxwella.

„Co on tu robi?” Maxwell zmarszczył brwi. Pięć lat temu Matthew wrócił z pola bitwy i oddał swoje dowództwo wojskowe cesarzowi. Choć teraz nie miał już władzy, wielu nadal żywiło do niego respekt.

„Jego Wysokość jest tutaj z Harper Chu.”

„Harper Chu!” Jade Su wrzasnęła na imię kobiety. Ścisnęła ramię Maxwella. „Ta suka zabiła nasze dziecko! Nie możesz jej puścić! Zabij ją! Pomścij nasze dziecko”.

„Uspokój się, uspokój się. Zajmę się nią natychmiast”. Maxwell pomógł swojej ukochanej konkubinie położyć się. Gdy upewnił się, że wszystko jest w porządku, odwrócił się i wyszedł na zewnątrz, jego kroki były szybkie i mocne. Chociaż trochę odpoczywał od pola walki, jego postawa i chód były podobne do żołnierskich — silne i pewne.

W chwili, gdy wszedł Maxwell, spojrzał gniewnie na Harper, zanim stanął twarzą w twarz z Matthewem. „Wasza Wysokość, co się dzieje? Czy kobieta nie powinna już zostać stracona?”

„Generale, proszę się uspokoić. Harper Chu twierdziła, że jest niewinna, więc dałem jej szansę, żeby się udowodniła. Zakładam, że nie chcesz być trzymany w nieświadomości jej odkrycia” – odpowiedział Matthew, obracając jadeitowy pierścień na kciuku.

„Witaj, Generale Maxwell”. Harper skłonił się. „Nie dość, że jesteś silny, to jeszcze mądry. Słyszałem wiele pieśni chwalących twoją siłę i umysł na polu bitwy”.

„Zabiłeś moje dziecko” – grzmiał. „Myślisz, że cię wypuszczę z opresji tylko z powodu pochlebstwa?”

„Nie, nie odważyłbym się. Zawsze cię podziwiałem; to dzięki tobie i twoim żołnierzom żyjemy w spokojnym kraju . Kiedy usłyszałam, że Lady Jade ma ciężki poród, będąc jedyną kobietą-lekarzem cesarskim, pospieszyłam tutaj, żeby jej pomóc”. Zatrzymała się i kontynuowała: „Byłam zszokowana tym, co zobaczyłam, ale zanim zdążyłam ci powiedzieć, straciłam przytomność”.

„Próbowałaś popełnić samobójstwo ze strachu przed karą!” – krzyknęła Jade Su, wytaczając się z pokoju, trzymając rękę na brzuchu. Myślała, że Harper już dawno umrze, ale zamiast tego

Harper miała czelność walcować w ich domu. „Maxwell, proszę, wymierz sprawiedliwość nam obojgu”. Odwróciła się do niego, wybuchając szlochem. „Był naszym pierwszym dzieckiem, twoim pierwszym dzieckiem”.

„Nie płacz”. Maxwell poczuł, jak jego serce pęka na widok szlochającej konkubiny. Odwrócił się do Harper, a jego oczy błysnęły gniewem. „Jak śmiesz przychodzić do mojego domu i bronić się po zabiciu mojego dziecka. Czy ty nie masz wstydu?”

„Generale!” przerwała mu Harper. „Jak mogłabym zabić twoje dziecko, gdyby nie istniało? Lady Jade nie była w ciąży!”

Szczęki wszystkich opadły, gdy wokół zapadła cisza . Jade Su zbladła. „Harper Chu, ty okrutna suko! Zabiłaś moje dziecko, a nawet powiedziałaś, że nie jestem w ciąży! Czy dziewięciomiesięczna ciąża to dla ciebie nic?” warknęła.

"Przestań kłamać!"

Harper skrzyżowała ramiona. „Mam dowody. Generale, jesteś nie tylko utalentowany, ale i rozsądny. Na pewno nie chcesz zabić niewinnej kobiety, prawda?”

Patrząc w jej czyste oczy, Maxwell zmarszczył brwi. Nie wyglądało na to, że kłamała.

„Nie ufaj jej, Maxwell. Nosiłam nasze dziecko przez dziewięć miesięcy. Nie wiesz o tym?” Palce Jade Su zadrżały. Może ona i Felicia nie powinny były umawiać się z Harperem. Planowała zdobyć dziecko skądinąd i twierdziła, że jest jej własne. Myślała, że w ten sposób może awansować na żonę generała. Ale Felicia powiedziała, że to nie wystarczy, aby zostać jego żoną; powiedziała nawet, że dopóki Jade Su pomoże jej umówić się z Harperem, będzie w stanie pomóc jej zostać żoną generała. Teraz bardzo tego żałowała.

„Generale, zaczęłam studiować medycynę z moim wujkiem, gdy miałam sześć lat. Teraz minęło dziesięć lat. Po kilku próbach i rekomendacji Lady Katriny zostałam jedyną kobietą lekarzem w Imperialnej Akademii Medycznej. Wiesz, do czego jestem zdolna. W przeciwnym razie nie zapytałbyś mnie

leczyć Lady Jade. Po zdiagnozowaniu jej choroby odkryłam, że zażyła tajny lek, który sprawiał, że wyglądała, jakby była w ciąży. Jeśli tylko przyjmie odtrutkę, wszystko będzie dobrze i wyzdrowieje”. Harper odetchnęła. „Straciłam przytomność, zanim zdążyłam ci o tym powiedzieć. Następną rzeczą, jaką pamiętam, jest to, że zostałam aresztowana za morderstwo twojego dziecka”.

„Bzdura!” prychnęła Jade Su, obejmując dłońmi dłonie Maxwella. „Maxwell, proszę. Nie skłamałam ci. Nigdy bym tego nie zrobiła”.

„Generale, ludzie stosowali metodę mieszania krwi dwóch osób, aby określić pokrewieństwo krwi od czasów starożytnych” – powiedział powoli Harper. „Chyba ciało dziecka jeszcze nie zostało pochowane, prawda?”

„Jeszcze nie”. Na myśl o małym trupie leżącym w trumnie serce Maxwella ścisnęło się. Miał ponad trzydzieści lat, a jego jedyne dziecko odeszło. Jak mógłby nie być zdruzgotany?

„Ale teraz, gdy dziecko nie żyje, jego krew jest już skrzepnięta. Nie możemy zmieszać jego krwi z twoją”. Mówiąc to, Harper spojrzała kątem oka na Jade Su.

Ramiona Jade Su opadły z ulgą. Ponieważ dziecko nie żyło, nie było możliwości, aby teraz zrobili test.

„Wiesz co? Niewiele osób wie, że możemy rozpoznać pokrewieństwo krwi, kapiąc krwią na czyjąś kość”.

Twarz Jade Su pociemniała, a jej serce zaczęło bić jeszcze szybciej. „Nie, nie mogę pozwolić jej kontynuować” – pomyślała.

„Jeśli chcesz poznać prawdę, Generale, wszystko, czego mi potrzeba, to kość z dziecka. Wtedy się dowiemy”.

„Zabiłeś mojego syna, a teraz chcesz mu przeszkadzać na łożu śmierci! Ty suko!” Jade Su rzuciła się w ramiona Maxwella, gdy kolejna fala łez spłynęła po jej policzkach. „Maxwell, proszę nie. Proszę

nie przeszkadzaj mu już więcej. Jest taki spokojny, nie możemy nie uszanować jego pochówku!”

„Harper Chu, czy ty aż tak boisz się śmierci, że oczerniasz Jade, by uniknąć kary?” zapytał spokojnie Maxwell. Szczerze mówiąc, miał swoje podejrzenia. Jego żona była z nim od wielu lat i ani razu nie była w ciąży, podobnie jak jego konkubiny. Kiedy usłyszał, że Jade Su jest w ciąży, poczuł ulgę i szczęście. Ale w środku czuł, że to może nie być to, co myślał.

„Jeśli nie mogę udowodnić swojej niewinności, możesz zabić mnie i całą moją rodzinę!” Harper powiedział stanowczo.