Rozdział 2180

Nagle atmosfera zmieniła się w mglistą dwuznaczność, mglisty welon opadł na nich. Spojrzenie Willow spotkało się ze spojrzeniem Jaspera, a mężczyzna instynktownie przyciągnął ją w swoje objęcia, gest ochronny przed jej potencjalnym strachem.

Następnie jej uścisk zacieśnił się wokół jego talii, prawdziwe odbicie jej prawdziwego strachu. W tej chwili ich twarze unosiły się zaledwie kilka cali od siebie, a rytm ich oddechów był namacalnym mostem między nimi.

Jej oczy i brwi błyszczały, jakby dotknął ich pocałunek deszczu, emanując płynnym blaskiem, który na chwilę odebrał mu dech w piersiach. Pomimo półmroku w pokoju, jego oczy płonęły z niezaprzeczalną intensywnością. W tym momencie jej oddech stał się płytki, gdy objęła go ramionami za szyję i lekko uniosła twarz, jako ciche zaproszenie do pocałunku.